#پارت_صد_هفت
#تلخی_سرنوشت

_برای همین‌ ولم کردی ورفتی
_نمیخوای دلت باهام صاف شه

_هیچ وقت نمیشه
_دوست ندارم تاابد ازم متتفرباشی

_خودت باعث شدی
_چیکارکنم که جبران بشه برات

_هرکاری روهم کنی نمیشه

_منو نشناختیا

_میدونی تنها راه حلش چیه
_چی

_ اینکه فراموشی بگیرم

_من یه کاری میکنم که هم فراموش کنی‌هم عاشق خودمو زندگیت باشی

_هربار دل بستم خودت شکوندی
_این بار حواسم هست

_همش بخاطر اون‌بچه اس

_اون بچه برام مثل تلنگر بود،که باعث شد به خودم بیام

_اگه بچه نبود، هیچ وقت سراغم نمیومدی

_چرا،میومدم،اما اول باید خودمو درست میکردم

تاخواستم بپرسم سوالمو باصدای گریه بچه،ازتوی بغلش بلند شدم

خودشم بلند شد
واروم گفت
_از اون خراب کن های لحظه های احساسیه ها
به سمت بچه رفتم توی بغلم گرفتم

_میگم سریع درسا روهم بیاریم،که هم بازی هم باشن
باتعجب پرسیدم
_درسا؟درسا کیه
_درسا و دنیا خواهرای دانیالن دیگه

_دانیال کیع

_قبلا انقدر خنگ نبودیا