https://telegram.me/aydinliq
تخصص یا تعهد ؟
برای مدیریت هر سیستمی در کنار فکر و اندیشه و چشم انداز ،تخصص نیز لازم است. در سیستمهای جزمی وفاداری و تعهد به هویت آن سیستم ،معیار تمامی صلاحیتها و واگذاری اختیارات و مقامهاست. به همین دلیل سیستمهای بسته و جزمیت گرا همواره از نبود دانش و دانشمند و متخصص در حال رنج بردن هستند. ساده انگاری و سطحی سازی مسائل و موضوعات پیچیده و چند لایه ،به دلیل نداشتن تخصص خود از بزرگترین مشکلات مدیریت ایدولوژیک و جزمی به شمار می رود.
در سیستمهای بسته و توتالیتر سعی می گردد تا با شعارهای توخالی و بی بنیان و تهیج کننده و با بسیج توده های عمدتا گوش به فرمان و با نادیده گرفتن تخصص گرایی و علم گریزی و خصومت با آزادی اندیشه و نظر و در واقع کتمان موضوع مهم تخصص در زمینه مدیریت و حذف رفتارهای معقول به صورتی هیجانی و با منطق و روش کاملا ماکیاولیستی به اداره امور پرداخته شود.
ماحصل چنین رفتاری تولید دائمی بحران و مشکل در جامعه و سرکوب هر نوع نظر و عملی مغایر با دیدگاه رسمی است.
آنچه که اهمیت دارد ، شیوع بازتولید چنین نگاه و رفتار جزمی و استبدادی در تمامی سطوح و بخشهای جامعه و تبدیل جامعه به مورد آزمایشگاهی صاحبان قدرت است.
تخصص گریزی و پناه بردن به تعهد گرایی بزرگترین عامل ناکارآمدی سیستمهای مورد ذکر است و توهم توطئه رایج ترین نوع نگاه به هر موضوع و پدیده است.
به همین دلیل عدم وجود نگاه عالمانه ،آگاهانه و استراتژیک به موضوع مدیریت بالتبع تولید کننده سوء مدیریت و بحران می کند، فرافکنی و هر نوع نگاه توطئه نگر قادر به توضیح و توجیه این سوء مدیریت و عدم اعتماد به متخصصین نیست.
https://telegram.me/aydinliq
تخصص یا تعهد ؟
برای مدیریت هر سیستمی در کنار فکر و اندیشه و چشم انداز ،تخصص نیز لازم است. در سیستمهای جزمی وفاداری و تعهد به هویت آن سیستم ،معیار تمامی صلاحیتها و واگذاری اختیارات و مقامهاست. به همین دلیل سیستمهای بسته و جزمیت گرا همواره از نبود دانش و دانشمند و متخصص در حال رنج بردن هستند. ساده انگاری و سطحی سازی مسائل و موضوعات پیچیده و چند لایه ،به دلیل نداشتن تخصص خود از بزرگترین مشکلات مدیریت ایدولوژیک و جزمی به شمار می رود.
در سیستمهای بسته و توتالیتر سعی می گردد تا با شعارهای توخالی و بی بنیان و تهیج کننده و با بسیج توده های عمدتا گوش به فرمان و با نادیده گرفتن تخصص گرایی و علم گریزی و خصومت با آزادی اندیشه و نظر و در واقع کتمان موضوع مهم تخصص در زمینه مدیریت و حذف رفتارهای معقول به صورتی هیجانی و با منطق و روش کاملا ماکیاولیستی به اداره امور پرداخته شود.
ماحصل چنین رفتاری تولید دائمی بحران و مشکل در جامعه و سرکوب هر نوع نظر و عملی مغایر با دیدگاه رسمی است.
آنچه که اهمیت دارد ، شیوع بازتولید چنین نگاه و رفتار جزمی و استبدادی در تمامی سطوح و بخشهای جامعه و تبدیل جامعه به مورد آزمایشگاهی صاحبان قدرت است.
تخصص گریزی و پناه بردن به تعهد گرایی بزرگترین عامل ناکارآمدی سیستمهای مورد ذکر است و توهم توطئه رایج ترین نوع نگاه به هر موضوع و پدیده است.
به همین دلیل عدم وجود نگاه عالمانه ،آگاهانه و استراتژیک به موضوع مدیریت بالتبع تولید کننده سوء مدیریت و بحران می کند، فرافکنی و هر نوع نگاه توطئه نگر قادر به توضیح و توجیه این سوء مدیریت و عدم اعتماد به متخصصین نیست.
https://telegram.me/aydinliq