🔖فرمانده اسامه ابو عمر سراقبجز نیکی نامی از تو نیست و هرگز در جستجوی جاه و مقام نبودی، بلکه تمام عمر خود را به عنوان یک مجاهد مخلص و فرماندهی در سایه ی تنهایی، به دور از چشم مردم و زرق و برق دنیا گذراندی. با شمشیر خالد بن ولید، دشمنان خدا و خودت را به خاک و خون کشیدی و مجد و عظمت اهل اسلام را بار دیگر زنده کردی.
جز افراد نزدیک و هم رزمانت کسی تو را نمیشناخت، و این نقصانی برای تو نبود و اهل شام می دانند تو هرگز به دنبال شناخته شدن و جلب توجه و رضای احدی از مخلوقین نبودی.
در آن زمان، مردم فقط پیروزیهای سپاه تو را میشمردند، غافل از اینکه بدانند فرمانده آن سپاه کیست.
از تمام دوربینها دوری میکردی و از چشم مردم پنهان بودی تا در نزد خداوند بزرگ شوی. و من گمان میکنم که به مقام والایی رسیدی و به هدف خود نائل آمدی.
تو در حالی که همواره در غم و اندوهِ آرمان خود غرق بودی، ایستاده جان دادی... اما ما در پناه امنیت و آسایش غرق در خواب غفلت بودیم. تو بر گرسنگی صبر پیشه کردی و از غذای باقی مانده سربازانت میخوردی، در حالی که ما سیر در غفلت های مادی زندگی بودیم.
و هنگامی که به شهادت رسیدی، همه قلمها به سوگ تو نشستند.
تمام شام به عزایت گریست و نام تو در زمره بزرگان و اشراف ثبت شد.
این پاداش تلاش و رنج، ثمره آگاهی و کوشش، صبر بر بلا و مقابله با حماقت دشمنان است.
راه تو ادامه خواهد داشت، و پرچم اسلام، تا ابد در اهتزار خواهد بود
پس ای شهید راه حق، در جایگاهی امن و شاد آرام بگیر، زیرا روح، آرزوها و تمام زندگی تو، مهر و بهای جاودانگی بود.
✍️حمزه سیف
🪩
@besaeer | کانال تحقیقی بصائر