تصمیم خوب و بد وجود نداره. تصمیم مناسب و نامناسب برای افراد وجود داره.
تصمیم مثل لباس میمونه. هرکسی یه استایلی داره و هر لباسی به یه نفر میاد. لباسی که به من میاد ممکنه به یه نفر دیگه اصلا نیاد و برعکس.
مشکل جاییه که ما میخوایم لباسایی که اندازمون نیست رو به زور اندازمون کنیم.
گاها لباسی برای ما توسط کسی انتخاب میشه و ما توی رودرواسی میمونیم.
بعضی وقتا میترسیم یه لباس رو بخریم و بعد ببینیم کیفیتش خوب نبوده یا گرون بوده.
و گاها حتی مغازه ای که اون لباس مدنظر مارو میفروشه دور و برمون نیست.
آیا حاضریم لباسی که پسندیدیم رو بپوشیم در حالی که همه میگن زیبا نیست؟ 🤔
آیا حس ما به لباس مهم تره یا حس اطرافیان و آیا حس اطرافیان روی حواس ما تاثیر میذاره؟
در آخر فکر کنم شاید کسی که لباس رو پوشیده و روح اون شخص خیلی مهم تر از خود لباس باشه...
به هرحال هر لباسی هم زیبایی های خودش رو داره ولی به شخصه حاضر نیستم لباسی رو بپوشم که اصلا باهاش راحت نیستم ولی زیباییش بقیه رو خیره کنه...
تصمیم مثل لباس میمونه. هرکسی یه استایلی داره و هر لباسی به یه نفر میاد. لباسی که به من میاد ممکنه به یه نفر دیگه اصلا نیاد و برعکس.
مشکل جاییه که ما میخوایم لباسایی که اندازمون نیست رو به زور اندازمون کنیم.
گاها لباسی برای ما توسط کسی انتخاب میشه و ما توی رودرواسی میمونیم.
بعضی وقتا میترسیم یه لباس رو بخریم و بعد ببینیم کیفیتش خوب نبوده یا گرون بوده.
و گاها حتی مغازه ای که اون لباس مدنظر مارو میفروشه دور و برمون نیست.
آیا حاضریم لباسی که پسندیدیم رو بپوشیم در حالی که همه میگن زیبا نیست؟ 🤔
آیا حس ما به لباس مهم تره یا حس اطرافیان و آیا حس اطرافیان روی حواس ما تاثیر میذاره؟
در آخر فکر کنم شاید کسی که لباس رو پوشیده و روح اون شخص خیلی مهم تر از خود لباس باشه...
به هرحال هر لباسی هم زیبایی های خودش رو داره ولی به شخصه حاضر نیستم لباسی رو بپوشم که اصلا باهاش راحت نیستم ولی زیباییش بقیه رو خیره کنه...