دارالأدیان: مرکز علمی پژوهشی اساطیر،آئین ها و زبان های اختصاصی ادیان

‍ ✅ شب گذشته مرکز دارالأدیان در یک جلسۀ صمیمانه میزبان علامه سیّد احمد حسینی اشکوری و حجة الاسلام والمسلمین استاد رسول جعفریان بود. در این نشست صمیمانه همچنین دو فرزند علامه ، حجج اسلام سید جعفر و سید صادق حسینی اشکوری و نیز جناب دکتر رضایی که خود از زبان آموزان زبان عبری در این مرکز بوده اند، شرکت داشتند.

👈🏿 #مرکز_علمی_پژوهشی_وآموزشی_دارالأدیان 👇
💎 @daroladyan

‍ 👈🏿 #مرکز_علمی_پژوهشی_وآموزشی_دارالأدیان 👇
💎 @daroladyan

✅ نشستی صمیمانه و درد دلهای مدیر دارالأدیان: ما چرا تنبلی ها و بی توجهی های خودمون را هرجا مسئله ای پیش میاد، توپ را میاندازیم توی زمین دیگران؟ چرا آقایون هیچ وقت سؤال نمی کنندکه در چنین مواردی ما وافعاً چه کردیم
چرا هیچ وقت نمی گن مایی که بنابر عنوانی که داریم علما.. مگر غیر از اینه ، یعنی باید اولین و مهمترین اولویتشون کارهای تخصصی و مهم علمی باشه... چرا اینطور نیست!!

ظاهراً اهمیت کار این مرکز که اصلی ترین فعالیت آن آموزش زبانهای اختصاصی ادیان به طلاب و دیگزان است، برای برخی از آقایون روشن نشده است، چون با عرض تأسف باید گفت این مرکز بعد از 7 سال که از تأسیس آن می گذرد، هنوز نتوانسته ابتدایی ترین وسایل آموزشی برای تجهیز یک کلاس، که شدیداً مورد نیاز اساتید است را فراهم کنه!!
شما می بینید بنده برای اینکه چهارتا مطلب را بصورت مستند به شما نشان بدهم یک تلویزیون یا یک ویدئو پرژکتور نداریم !!!!
... آیا ما مسلمونها و شیعیان واقعاً اینقدر ناتوان و بیچاره هستیم .....که نمیتونیم یک کلاس را تجهیز کنیم....
... چطور میشه یک همچین چیزی .... این نهایت توجه آقایون نسبت به چنین فعالیتهایی را نشان میده .....

ما امزوز مهمترین مشکل و سد راهمون در کارهای علمی و برگزاری کلاسهای تخصصی اینه که یک مشت بچه در این تشکیلات شده اند تصمیم گیر !!
آیا دربین ما مسلمانها اینقدر قحط الرجال است که چنین بچه هایی بشوند مدیر و تصمیم گیر چنین فعالیتهای کاملاً تخصصی .... ما به کجا داریم میریم ...!!!


آیا هنوز احساس نکردید که چه خطری جوونهای ما را تهدید می کنه .... آیا هنوز توجه نکردید که باید چهارتا طلبه را درست تربیت کرد که اینها بتوانند با تسلط کامل به ادیان و مذاهب مختلف، ابتدا بتوانند به جوانها نزدیک بشوند ، به دانشجو نزدیک بشه ، به اون کسی که دچار انحراف عقیدتی و مذهبی شده نزدیک بشه، و بعد بتونه بستری را فراهم بکنه برای جذب مجددش ...
آیا ما در این خصوص وظیفه ای نداریم ... آیا علما وظیفه ای ندارند...

شما ببینید مسیحیت و واتیکان که نماد آن است تا همین چند سدۀ قبل به عنوان یکی از مهمترین دشمنان علم و دانش به حساب می آمد.. ولی همین واتیکان امروز شما نمیتوانید رشته ای را پیدا کنید، در انواع رشته ها همچون بزرگترین دین پژوهان و زبانشناسان ویا هر رشته ای که تصور کنید ، حداقل یکی دو نماینده (آنهم در بالاترین سطح جهانی) در واتیکان نداشته باشه!!

خُب چرا در حوزه های ما چنین کارشناسان و اساتید و زبانشناسان برجسته نباید وجود داشته باشد.... شما یک دلیل برای من بیارید که وجود چنین زبانشناسان برجسته در حوزه ها، به اسلام ضربه می زنه!!! بلکه برعکس.. کی میخواهیم ما چشمامون را باز کنیم ....

ادامه 👇👇

‍ 📘 پژوهشی در اسلام شیعی (تاریخ، الهیات و فقه) - مجموعه مقالات

✍ سرویراستار: فرهاد دفتری

⚡️ سال انتشار: 2014
📚 @Iranvajahanlibrary

متن کتاب #دانلود 👇👇

‍ ⚡️ آئینهای جشن نوروز

جشن نوروز دست كم یك یا دو هفته ادامه دارد. ابوریحان بیرونی مدت برگزاری جشن نوروز را پس از جمشید یك ماه می نویسد: « چون جم درگذشت پادشاهان همه روزهای این ماه را عید گرفتند. عیدها را شش بخش نمودند: 5 روز نخست را به پادشاهان اختصاص دادند، 5 روز دوم را به اشراف، 5 روز سوم را به خادمان و كاركنان پادشاهی، 5 روز چهارم را به ندیمان و درباریان ، 5 روز پنجم را به توده مردم و پنجه ششم را به برزگران. ولی برگزاری مراسم نوروزی امروز، دست كم از پنجه و «چهارشنبه آخر سال» آغاز می شود و در «سیزده بدر» پایان می پذیرد. ازآداب و رسوم كهن پیش از نوروز باید از پنجه، چهارشنبه سوری و خانه تكانی یاد كرد.


⚡️پنجه (خمسه مسترقه)

بنابر سالنمای كهن ایران هر یك از 12 ماه سال 30 روز است و پنج روز باقیمانده سال را پنجه، پنجك، یا خمسه مسترقه، گویند. این پنج روز را خمسه مسترقه نامند از آن جهت كه در هیچ یك از ماه ها حساب نمی شود. مراسم پنجه تا سال 1304 ، كه تقویم رسمی شش ماه اول سال را سی و یك روز قرارداد، برگزار می شد.

⚡️میر نوروزی

از جمله آیین های این جشن 5 روزه، كه در شمار روزهای سال و ماه و كار نبود، برای شوخی و سرگرمی حاكم و امیری انتخاب می كردند كه رفتار و دستورهایش خنده آور بود و در پایان جشن از ترس آزار مردمان فرار می كرد. ابوریحان از مردی بی ریش یاد می كند كه با جامه و آرایشی شگفت انگیز و خنده آور در نخستین روز بهار مردم را سرگرم می كرد و چیزی می گرفت. و هم اوست كه حافظ به عنوان « میرنوروزی» دوران حكومتش را « بیش از 5 روز» نمی داند.
از برگزاری رسم میر نوروزی، تا لااقل 70 سال پیش آگاهی داریم. بی گمان كسانی را كه در روزهای نخست فروردین، با لباس های قرمز رنگ و صورت سیاه شده در كوچه و گذر وخیابان می بینیم كه با دایره زدن و خواندن و رقصیدن مردم را سرگرم می كنند و پولی می گیرند بازمانده شوخی ها و سرگرمی های انتخاب «میر نوروزی» و «حاكم پنج روزه » است كه تنها در روزهای جشن نوروزی دیده می شوند و آنان در شعرهای خود می گویند: «حاجی فیروزه، عید نوروزه، سالی چند روزه».

3

#مرکز_علمی_پژوهشی_وآموزشی_دارالأدیان 👇
💎 @daroladyan

👈🏿 میر نوروزی 👇👇

‍ 🌹۶ فروردین(خرداد روز) ، زادروز آشو زرتشت مبارکباد

روز ششم فروردین که بنابر گاهشماری ایران باستان (خرداد روز) نامیده می شود، متعلق به امشاسپند خرداد ویکی از بزرگترین جشن ایرانیان باستان بود زیرا بنابر عقاید زردتشتیان، رزتشت در چنین روزی متولد شد و در چنین روزی به پیامبری برگزیده شده است.
زردتشتیان ایران این عید را جشن (هفدرو) می گویند. پارسیان هندوستان و پاکستان این روز را به نام خرداد سال جشن می گیرند و دسته دسته به آتشکده ها جهت نیایش رو می آورند.
موبد کورش نیکنام، کلیت پیام زرتشت را در گفتار, پندار و کردار نیک می‌‏داند و معتقد است: پیامی که زرتشت در گاتاها بر آن تاکید می‌‏کند، خردمندی، تساوی, آزادی, تساوی حقوق انسانهاست و آیین زرتشت - آیین مهربانی و صلح است.
بیرونی در آثار الباقیه می نویسد: (روز ششم فروردین نوروز بزرگ است و نزد ایرانیان جشن بزرگ می باشد. گویند خداوند در این روز مشتری بیافرید و فرخنده ترین ساعت های آن روز ساعت مشتری است. زردتشتیان می گویند زردتشت در این روز توفیق یافت که با خداوند مناجات کند و کیخسرو در این روز به آسمان عروج کرد و در این روز برای ساکنان کره زمین سعادت قسمت می کنند و از اینجاست که ایرانیان این روز را امید نام نهاده اند).
زرتشتیان یزد در روز ششم فروردین که روز زایش زرتشت است، به طبیعت رفته و به جشن و پایکوبی می پردازند که این عید را همانطور که قبلا اشاره شد، «جشن هفدرو» می نامند. از آداب این روز فال کوزه است، بدین ترتیب که یک روز قبل از جشن اهالی خانه و دوستان و آنهایی که میل دارند در فال شرکت کنند، چیزهای کوچکی می گیرند و آن را با پارچه سبز می پیچند و در یک کوزه نو می اندازند و در کوزه را می بندند و در میان درخت(مورد)، همان درختی که به اهورامزدا تعلق دارد می گذارند.
بعد از چند ساعتی کوزه را بر میدارند و آن را در آتش بخور می دهند و بعد به دست دختری نابالغ می دهند و او یک یک از لوازم و اشیاء داخل کوزه را به دست می گیرد و منتظر می شود تا سایرین (یک نفر) شعر از بر بخواند. آنگاه که چکامه خوانده می شود و وصف حال صاحب اثاثه معلوم می شود، اشیا را از درون کوزه بیرون می آورد و به صاحب آن تحویل می دهد.

زادروز زرتشت از دوران ساسانيان يک روز ملّي اعلام شد و بر ايام رسمي نوروز اضافه گرديد. 9 دهه پیش (سال 1922) شوراي عالي معارف (شوراي عالي فرهنگ) به رياست دهخدا، زادروز زرتشت را بر تعطيلات مدارس ايران افزود كه بعداً دولت هم تعطيلات نوروزي ادارات را از سه روز به هفت روز افزايش داد زيرا كه روز هفتم فروردين ماه، از عهد باستان روزي خوش يمن و ويژه امضاي قراردادها، رسيدن به توافق ها و سازش و تحكيم همبستگي ها بوده است.

#مرکز_علمی_پژوهشی_وآموزشی_دارالأدیان 👇👇

💎 https://telegram.me/daroladyan

‍ ⚡️عید نوروز در قرآن و فرهنگ اسلامی ‏
‏واژه عید در قرآن کریم تنها یکبار در آیه 114 ، سوره مائده آمده است : " عیسی‌ بن مریم گفت : بارالها ! پرودگارا ! برای ما از آسمان مائده ‌ای فرست تا این روز برای ما و کسانی که پس از ما می آیند ، عید باشد که تو بهترین روزی دهندگانی و آیت و حجتی از جانب تو برای ما باشد ." ‌‏" عید " روزی است که در آن سود و منفعتی به دست بیاید و در شرع مقدس اسلام ، روزهای غدیر ، قربان و فطر عید نامیده می‌ شوند که در عید اضحی ، قربانی و در عید فطر ، زکات فطره مطرح است و در غدیر ، حضرت علی (ع) به امامت منصوب شدند . همچنین می ‌توان گفت ؛ عید آن روزی است که در آن نماز ویژه ‌ای برگزار کنند یا روزی است که مجمعی در آن فراهم آید و یا آنکه عید روزی است که خلق از ماتم به شادمانی " عود " کنند یا روزی است که تفاوتی میان درویش و توانگر نباشد یا آنکه " عید " روز شریف و ارجمندی می‌ تواند باشد . ‏از آیه " مائده " استفاده می‌ شود که حضرت عیسی مسیح (ع) روز نزول مائده را که سال ‌روز وقوع یک معجره الهی در تاریخ است ، برای همه انسان ‌ها " عید " قرار داده است تا این روز ، آیت و حجتی از جانب خداوند برای مردمان در تمامی اعصار بوده باشد و به میمنت این پدیده پربرکت همه ساله شادمانی و خجستگی آن روز تکرار شود . ‏

از آنجا که " مائده " به معنای خوان پرنعمت ، تنها دوبار در سوره مائده آمده است ، می‌ توان گفت ؛ نزول رزق از آسمان به درخواست حضرت عیسی مسیح (ع) ویژگی خاصی داشته که به خاطر آن عنوان " مائده " را به خود گرفته است . ‏راغب اصفهانی می‌ گوید : " مائده طبق و خوانی است که در آن طعام باشد که هم به آن طبق و هم به طعام مائده گفته می شود . " ‏بنابراین ، عید در این آیه اشاره دارد به نزول یک برکت آسمانی در پوشش طبق یا طبق‌ هایی از طعام و خوردنی که می ‌تواند تکرار و بازگشت آن روز نیز همان برکات را به همراه داشته باشد و از این جهت ، آیت و حجتی دیگر از جانب خداوند متعال برای انسان ‌ها و فرصتی دیگر برای ایجاد ارتباط با خدا و ذکر و یاد او در دل ها و زبان ها باشد .
2
#مرکز_علمی_پژوهشی_وآموزشی_دارالأدیان 👇
💎 @daroladyan

‍ ⚡️روایت های اسلامی درباره نوروز
آورده اند كه در زمان حضرت رسول (ص) در نوروز جامی سیمین كه پر از حلوا بود برای پیغمبر هدیه آوردند و آن حضرت پرسید كه این چیست؟ گفتند كه امروز نوروز است. پرسید كه نوروز چیست؟ گفتند عید بزرگ ایرانیان. فرمود: آری، در این روز بود كه خداوند عسكره را زنده كرد. پرسیدند عسكره چیست؟ فرمود عسكره هزاران مردمی بودند كه از ترس مرگ ترك دیار كرده و سر به بیابان نهادند و خداوند به آنان گفت بمیرید و مردند. سپس آنان را زنده كرد وابرها را فرمود كه به آنان ببارند از این روست كه پاشیدن آب در این روز رسم شده. سپس از آن حلوا تناول كرد و جام را میان اصحاب خود قسمت كرده و گفت كاش هر روزی بر ما نوروز بود.

و نیز حدیثی است از معلی بن خنیس كه گفت: روز نوروز بر حضرت جعفر بن محمد صادق در آمدم گفت آیا این روز را می شناسی؟ گفتم این روزی است كه ایرانیان آن را بزرگ می دارند و به یكدیگر هدیه می دهند. پس حضرت صادق گفت سوگند به خداوند كه این بزرگداشت نوروز به علت امری كهن است كه برایت بازگو می كنم تا آن را دریابی. پس گفت: ای معلی ، روز نوروز روزی است كه خداوند از بندگان خود پیمان گرفت كه او را بپرستند و او را شریك و انبازی نگیرند و به پیامبران و راهنمایان او بگروند. همان روزی است كه آفتاب در آن طلوع كرد و بادها وزیدن گرفت و زمین در آن شكوفا و درخشان شد. همان روزی است كه كشتی نوح در كوه آرام گرفت. همان روزی است كه پیامبر خدا، امیر المومنین علی (ع) را بر دوش خود گرفت تا بت های قریش را از كعبه به زیر افكند. چنان كه ابراهیم نیز این كار را كرد. همان روزی است كه خداوند به یاران خود فرمود تا با علی (ع) به عنوان امیر المومنین بیعت كنند. همان روزی است كه قائم آل محمد (ص) و اولیای امر در آن ظهور می كنند و همان روزی است كه قائم بر دجال پیروز می شود و او را در كنار كوفه بر دار می كشد و هیچ نوروزی نیست كه ما در آن متوقع گشایش و فرجی نباشیم، زیرا نوروز از روزهای ما و شیعیان ماست.
1
#مرکز_علمی_پژوهشی_وآموزشی_دارالأدیان 👇
💎 @daroladyan

‍ آداب نوروز

نوروز در گذشته
نوروز کوچک و نوروز بزرگ
عنوان نوروز در فرهنگ ایرانی به دو روز تعلق داشته است. یکی روز اول فروردین، که خورشید به برج حمل می رسد و به آن نوروز کوچک یا (عامه) می گویند و دیگری نوروز بزرگ یا (نوروز خاصه) است که روز خرداد از ماه فروردین است. گفته اند :نوروز سالروز آفرینش جهان و انسان است و نوروز بزرگ روزی است که در آن جمشید بر تخت نشست و خاصان را طلبید و رسم های نیکو گذاشت، و گفت خدای تعالی شما را خلق کرده است. باید که به آب های پاکیزه تن را بشویید و غسل کنید و به سجده و شکر خدا مشغول باشید و هر سال در این روز به همین دستور عمل نمایید.

نوروز و آب
همه نیکی ها چون از ابرکران (عالم اعلی) به گیتی آید، به خرداد روز آید. باشد که همه روز آید، اما آن روز بیش آید. پیداست اگر آن روز بر تن جامه ای نیکو بدارند. و بوی خوش بویند و مروای نیک تفأ ل کنند و... آن سال نیکویی بدیشان رسد و بدی را از ایشان دور می سازد. از آنجا که نوروز در آغاز فصل بارش باران های بهاری قرار دارد می توان ردپای اردویسور اناهید را نیز در آن یافت. اردویسور اناهید الهه آب است. اوست که به فرمان اورمزد از آسمان باران، برف و تگرگ را فرو می باراند. سبب این که ایرانیان در نوروز غسل می کنند آن است که این روز به الهه آب تعلق دارد. از این رو، مردم در این روز هنگام سپیده دم از خواب برمی خیزند و با آب قنات و حوض خود را می شویند و گاهی نیز آب جاری بر خود از راه تبرک و دفع آفات می ریزند. و در این روز مردم به یکدیگر آب می پاشند و درباره سبب این کار برخی گفته اند علت آن است که در کشور ایران دیرگاهی باران نبارید و سپس ناگهان سخت ببارید و مردم به آن باران تبرک جستند و از آن آب به یکدیگر پاشیدند و این کار همچنان در ایران مرسوم بماند.

نوروز پیروز
نوروز همچنین نمادی است از پیروزی نیکی بر بدی. از همین رو آیین نیایش رپیثون در نوروز برگزار می شود. (رپیثون ) سرور گرمای نیمروز و ماه های تابستان است. با یورش دیو زمستان به زمین رپیثون به زیر زمین فرو می رود تا با گرم نگاهداشتن آب های زیرزمینی، گیاهان و ریشه درختان را از مرگ نجات بخشد. بازگشت سالانه او در بهار نمادی است از پیروزی نهایی خیر بر شر، به همین مناسبت جشن و نیایشی ویژه در مراسم نوروزی به ایزد مذکور تعلق داشته است.

نوروز و سلیمان
در روایات ایرانی آمده است که چون سلیمان بن داوود انگشتر خویش را گم کرد سلطنت از دست او بیرون رفت. اما پس از چهل روز بار دیگر انگشتر خود را بازیافت و پادشاهی و فرماندهی به او بازگشت و مرغان به دور او گرد آمدند، و ایرانیان گفتند:نوروز آمد.

نوروز روز دین و روز پادشاهی
در ماه فروردین، روز خرداد، فریدون جهان را تقسیم کرد. روم را به «سلم»، ترکستان را به «تور» و ایرانشهر را به «ایرج» داد، کیخسرو و سیاوشان را به لهراسب سپرد، زردشت دین مزدیسنان را از اورمزد پذیرفت و کی گشتاسپ شاه دین را از زردشت و در این روز پشوتن رواج دین خواهد کرد. و نیز روایت شده است که کوروش پس از پیروزی بر بابل، پسر خود کمبوجیه را در جشن نوروز گموک بابلی به عنوان پادشاه بین النهرین معرفی کرد.
2

ادامه دارد ...
#مرکز_علمی_پژوهشی_وآموزشی_دارالأدیان 👇
💎 @daroladyan

‍ 🌹 عید نوروز جشن باستانی ایرانیان...

یکی از جشن های باستانی ایرانی جشن عید نوروز می باشد که به همین مناسبت به تشریح تاریخچه ای از این عید باستانی در ادامه می پردازیم.عید نوروز

واژه همتای (عید) در زبان های ایرانی (جشن) یا (یسن) است. این واژه از ریشه YAZ به معنای ستایش، نیایش و پرستش است؛ (ایزد) به معنای ستایش شده و نیایش شده نیز از همین ریشه "یز" است. بنابراین واژه (جشن) واژه ای ایرانی، مذهبی و ریشه ای بسیار کهن در آداب و رسوم نیاکان این مرز و بوم دارد. این واژه که باری گران از معناها و سنت های ویژه ایرانی را بر دوش دارد، در اصل عبارت بوده است از برپایی مراسم نیایش و سپاس به مناسبت رخداد یک پیروزی، یک واقعه اجتماعی یا یک معجره آسمانی که سودی برای اجتماع داشته باشد. مردم به هنگام برپایی بزرگداشت گردهم جمع می آمدند و خدای را با مراسم ویژه مذهبی نیایش می کردند، و این نیایش و سپاس همه ساله به عنوان قدرشناسی از موهبتی که از سوی خداوند ارزانی شده بود تکرار می گردید.

این مراسم با رقص های مذهبی و سرود و موسیقی نیز همراه بوده است. آن چنان توده هایی از آتش برپا می داشتند و در کنار آن صدها و هزارها اسب و گاو و گوسفند قربانی می کردند. آن گاه سهمی از قربانی به آتش داده می شد و باقیمانده آن میان مستمندان و نیایشگران پخش می گردید و با همین گوشت قربانی سور و مهمانی برگزار می شد. همین جشن ها در دوره های مختلف زندگانی اقوام ایرانی، آغاز سال را اعلام می کردند.

بنیاد عید نوروز

این جشن از کهن ترین جشن های ایرانی است که پژوهشگران بنیاد آن را هند و ایرانی ندانسته اند، بلکه با قید احتمال آن را به اقوام بومی نجد ایران پیش از مهاجرت و آریاییان، منسوب می دانند. همچنین دو جشن مهرگان و نوروز از طریق سومریان به بین النهرین راه یافته و در آنجا دو جشن (ازدواج مقدس) و (اکیتو) را پدید آورده که بعدها در بین النهرین این هر دو جشن به صورت جشنی واحد در آغاز سال نو برگزار گردیده، ولی در نجد ایران همچنان تا دوره اسلامی به صورت دو جشن مستقل بر قرار مانده است. بنابراین سه جشن «نوروز»، «مهرگان» و «سده» بیشتر در زمره اعیاد ملی ایرانی قرار می گیرند تا جشن های مذهبی.


سفره هفت سین

نوروز نماد رستاخیز حیات

نوروز و فروهر
ماه فروردین به فـَرَوَهرها و یا فروشی ها تعلق دارد. جشن نوروز نیز نمادی از سالگرد بیداری طبیعت از خواب زمستانی است که به رستاخیز و حیات منتهی می شود. فروهر یکی از نیروهای غیر مادی در وجود انسان است و نوعی همزاد آدمیان که پیش از آفرینش مادی مردمان در جهان مینوی به وجود می اید و پس از مرگ آدمیان نیز دوباره به جای نخستین خویش باز می گردد. در عقاید باستانی تر، ایرانیان تنها قهرمانان را دارای فروهر می دانستند، اما بعدها پرهیزگاران نیز از این موهبت بهره مند می شوند. آنان سالی یکبار برای دیدار بازماندگانشان به خانه های خویش فرود می آیند و ورود آنان برکت را به همراه خواهد داشت، آن زمان که خانه را پاکیزه و درخشنده ببینند. ولی چنانچه آن را آشفته در هم و پاکیزه نشده بیابند برکت برای آن نخواسته ، آن را رها می کنند. حضور فروهرها از طلیعه فروردین و نوروز آغاز می شود و تا دهم فروردین و به روایتی تا نوزدهم آن ادامه می یابد از این جهت مراسم آتش افروزی بر بالای بام ها انجام می پذیرفته تا راه خانه ها را به فروهرها نشان دهند.
1

💎 @daroladyan

ادامه 👇👇