#تفسیرآیات

🔹(وَمَا یَذْکُرُونَ إِلَّا أَن یَشَاءَ اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ) مدثر ۵۶🔹

"‏امّا آنان اندرز نمی‌گیرند مگر این که خدا بخواهد. سِزد که از (خشم) خدا دوری جست، و او را سزد که آمرزگاری کند.‏"

✍و پند نمی پذیرند مگر این که خدا بخواهد چون مشیئت و خواستِ خداوند نافذ و فراگیر است و کوچکترین اتفاقی بیرون از خواست خداوند صورت نمی پذیرد.

در اینجا اعتقاد و نظریات قدریه رد شده است؛ آنهایی که معتقدند کارهای بندگان تحت مشیئت و خواست خداوند انجام نمی گیرد.

همچنین ردی است بر جبریه که گمان می برند بنده هیچ اراده و خواستی ندارد و در حقیقت کاری انجام نمی دهد بلکه او بر انجام دادن کارش مجبور است.

پس خداوند (در این آیه) ثابت کرد که بنده دارای خواست و اراده ی حقیقی و فعلی است اما خواستِ او تابع مشیئت و خواست خداوند می باشد.

(هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ) خداوند سزاوار است که از خشم او پرهیز شود و مورد پرستش قرار گیرد چون او معبود به حقی است که عبادت جز برای او شایسته ی کسی نیست، و سزاوار است که کسی را بیامرزد که از او می ترسد و دنبالِ رضایت اوست.

📚تفسیر الشیخ عبدالرحمن السعدی رحمه الله

@ekhlak_eslami