کانال تخصصی روان شناسی مثبت

💎یک شمش آهن

یک شمش آهن را در نظر بگیرید که ارزش آن 5 دلار است.

اگر از این شمش آهن در کوره آهنگری، نعل اسب بسازید ارزش آن 10 دلار خواهد شد.

چنانچه همین شمش را به یک کارگاه سوزن سازی بدهیم، بهای سوزن های ساخته شده به 3285 دلار بالغ می شود.

ولی اگر این شمش را به یک کارخانه ساعت سازی بدهیم. قیمت فنرهای ساعتی که نهایتا از آن ساخته می شود 250000 دلار خواهد شد.

در واقع تفاوت ارزش ایجاد شده بین 5 دلار و 250000 دلار است.

❓شما با خودتان چه می کنید؟ از خودتان چه می سازید؟ چه قدر به ارزشتان اضافه می شود؟


📚 از کتاب صفر تا یک، نوشته پیتر تیل



@SayehSokhan
✅ @FlourishingCenter

🍁 از دیدگاه خیام شما درگیر یک مثلث در جهانتان هستید که یک بعد آن رفتن است یک بعد آن آمدن و بعد مهمتر آن «بودن».
اگر شما از قید و بند آمدن و رفتن آزاد بشوید به مفهوم و سطحی از بلوغ میرسید به اسم بودن. بنابراین آدمی که بودنش را درست زندگی کند آدم برنده ای است. اگر شما به جای تمرکز بیشتر بر آمدن یا رفتن، روی کیفیت بودن در زندگی متمرکز بشوید زندگی متفاوتی خواهید داشت، انسانی پر‌معنا و شادکام خواهید بود و این بودن ارزشمند است. مثل ارزشی به نام مرگ. که از دیدگاه خیام ارزشی است که باعث میشود شما جذابتر زندگی کنید و به بهتر شدن حال آدم کمک میکند، اسرار هستی را میفهمید و رنج ها و شادی ها را مغتنم میشمارید.

اسرار اَزَل را نه تو دانی و نه من،
وین حرفِ معمّا نه تو خوانی و نه من؛
هست از پس پرده گفت‌وگوی من و تو،
چون پرده برافتد، نه تو مانی و نه من.


سوالهایی که از برای بررسی بودن باید از خود بپرسید:

⁉️کیفیت زندگی من چطور است؟
⁉️کیفیت تعاملاتم چطور است؟
⁉️کیفیت ارتباطم با خودم چگونه است؟
⁉️من چقدر در مسیر خودشناسی هستم؟
⁉️من چقدر با جهان در صلح زندگی میکنم؟
⁉️من خودم را چگونه تفسیر و ترجمه میکنم؟

این همان تفکری است که در شعری از میرزا حسن اصفهانی (صفی علی شاه) هم آمده است:
 ساعتی در خود نگر تا کیستی        
از کجاییی وز چه جایی چیستی
در جهان بهر چه عمری زیستی       
جمع هستی را بزن بر نیستی

برشی از مقاله خیام؛ انسانی برای تمام فصول زندگی
#سید_پیمان_رحیمی_نژاد
#درمانگر_و_پژوهشگر_روانشناسی_مثبت_نگر

فصلنامه روانشناسی و هنر/ شماره 13 -14

✅ @FlourishingCenter

⚪️عشق بالغانه از نظر یالوم یعنی:

🔻رابطه در بهترین شرایط، افرادی را شامل می شود که به شیوه ای عاری از نیاز با هم ارتباط دارند. عشق بالغانه یا رشدیافته علاوه بر بخشیدن، سایر اجزای اساسی را نیز داراست: توجه، پاسخ گویی،احترام و درک. دوست داشتن یعنی توجه فعال به زندگی و رشد دیگری. فرد باید پاسخ گوی نیازهای دیگری (چه جسمانی، چه روانی) باشد. فرد باید به یگانگی و منحصر به فرد بودن آن دیگری احترام بگذارد، او را همان طور که هست ببیند و به وی کمک کند تا رشد کند و راه خویش را بیابد، آن هم فقط به خاطر خودش، نه با هدف خدمت به او. از نظر وی عشق نوعی منش است. خیلی پیش می آید که به اشتباه، پیوند انحصاری با یک انسان را دلیل شدت و اصالت عشق فرض می کنیم. ولی چنین عشقی به اصطلاح فروم، عشق نمادین یا خودپرستی بیش از اندازه است و در فقدان توجه و علاقه ی دیگران، محکوم به فروپاشی در درون خویش است. در عوض عشق عاری از نیاز، شیوه ی فرد برای ارتباط با دنیاست.

@sayehsookhan
✅ @FlourishingCenter

➕"دکتر ویکتور فرانکل" از معدود کسانی بود که موفق شد از زندان آشويتس در لهستان معروف به قتلگاه آدم سوزی زنده بیرون آید.

او در نامه‌ا‌‌ی‌ خطاب به معلمان سراسر جهان برای تمام تاریخ این گونه
می نویسد:

چشمان من چیزهایی دیده است که
چشم هیچ انسانی نباید ببیند؛
من اتاق‌های گازی را ديدم كه توسط بهترين مهندسين طراحی می‌شدند،
من پزشكـان مـاهـری را ديدم كه کودکـاني معصوم و بی‌ گناه را به راحتی مسموم می كردند،
من پرستارانی کاربلد را دیدم ‌که انسان‌ها را با تزریق یک آمپول به قتل می‌رسانند، من فارغ‌ التحصیلان دانشگاهی را دیدم که می‌توانستند
انسان دیگری را در آتش بسوزانند و مجموع این دلایل مرا
به آموزش مَشکوک کرد !

از شما تقاضا می کنم که تلاش کنید قبل از تربیت دانش‌آموزان تان به عنوان یک دکتر یا یک مهندس،
از آن ها یک انسان بسازید تا روزی تبدیل به جانوران روانی
دانشمند نشوند !

پزشک یا مهندس شدن کار چندان دشواری نيست و هرکسی می‌تواند با چند سال تلاش به آن برسد اما به دانش‌آموزان خود بیاموزید

که بهترین و بزرگترين ثروت
هر کدام از آن ها " انسانیت "
است
كه با هيچ مدرک تحصیلی
در جهان قابل مقايسه نيست !!

✅ @FlourishingCenter

💠 مدیریت افکار و احساسات دردناک

✳️ برای اکثریت ما، رهایی از افکار و هیجاناتِ ناخواسته، وقتی که در حد ملایم اند، کار سختی نیست. هنگامی که کمی مضطربیم، اندکی عصبانی هستیم، یا کمی غمگینیم، معمولاً می توانیم این احساسات را نادیده بگیریم، حواس مان را پرت کنیم، و یا مثبت اندیشی کنیم، و از این طریق احساس بهتری به خودمان بدهیم.

❇️ اما هرچه این افکار و احساساتِ دردناک شدیدتر می شوند، انجام این کار سخت تر می شود. به عنوان مثال، وقتی ما کمی از چیزی غمگین باشیم، اگر خوراک لذیذی بخوریم - شکلات، چیپس، یا بستنی و یا هر چیز دیگری که برایمان لذت بخش باشد- اغلب ما متوجه می شویم که این غذای لذیذ به طور موفقیت آمیزی حواس مان را از آن احساسات ناخوشایند پرت می کند. اما اگر شدیداً از چیزی غمگین باشیم، و از همین روش های حواس پرتی استفاده کنیم، بی نتیجه خواهد بود. اغلب ما حتی مزهٔ غذا را هم در چنین شرایطی متوجه نمی شویم و هیچ حس خوشایندی نخواهد داشت.

✳️ به همین ترتیب، اگر از موردی که خیلی خطرناک و تهدیدآمیز نیست، اندکی نگران و مضطرب باشیم، و بعد در مورد آن به طور منطقی و عقلانی فکر کنیم (مثلاً با دقت حقایق موجود را بررسی می کنیم و خطرات واقعی را محاسبه می کنیم)، یا تکنیک های آرام سازی بدنیِ ساده را انجام دهیم (به عنوان مثال، چند نفس آرام می کشیم)، برای اکثریت ما، این اقدامات به سرعت اضطرابمان را کاهش می دهد، آرام مان می کند و نگرانی مان رفع می شود. اما اگر شدیداً از موردی که یک خطر جدی و واقعی است مضطرب باشیم، چنین راهکارهایی مؤثر واقع نمی شود. اگر شما برای یک جراحی جدی به بیمارستان رفته اید که ریسک بالایی هم دارد، چطور تفکر مثبت، آرام سازی بدنی، یا حواس پرتی شما را از احساس اضطراب خلاص می کند؟ مطمئناً، ممکن است که به طور کوتاه مدت با چنین روش هایی احساس آرامش کنید، اما چقدر طول می کشد که چنین احساساتی بازگردند؟

❇️ یک مثال خوب دیگر می تواند این باشد: اگر کسی که شما شدیداً عاشقش هستید، در بستر مرگ باشد، می توانید احساس غمگینی، خشم یا ترس خود را متوقف کنید؟ برای اکثریت انسان ها، تنها دو راه وجود دارد تا بتوانند چنین کاری را انجام دهند. یک راه که می تواند کاملاً شما را بی حس کند استفاده از مواد مخدر و الکل است. روش دوم که می تواند ارتباط ما را با هیجانات مان کاملاً قطع کند، به لحاظ تخصصی به آن "تجزیه" گفته می شود، که احساس ناخوشایند خلأ و بی حسی را می دهد.

✳️ به همین دلیل است که ما نیاز داریم مهارت های #ذهن_آگاهی، #پذیرش، و #شفقت_نسبت_به_خود را بیاموزیم. بدین ترتیب می توانیم به طرز انعطاف پذیرتری به افکار و احساسات دردناک پاسخ بدهیم. می توانیم فضایی را برای آنها ایجاد کنیم. به جای جنگ با آنها می توانیم با صلح برخورد کنیم. می توانیم اجازه دهیم در ما جریان پیدا کنند، اجازه دهیم بیایند و بمانند و در لحظات خوب مان بروند. این مهارت ها به راحتی حاصل نمی شوند، اما ارزش این را دارند که زمان و تلاشی را صرف آنها کنیم.

👤 نویسنده: #دکتر_راس_هریس

📝 مترجم: #سحر_محمدی (روانشناس-درمانگر رویکرد ACT و واقعیت درمانی)

#شادکامی #سلامت_روان #اکت #واقعیت_درمانی #مدیریت_افکار #مدیریت_احساسات

⚛ گروه شادکامی

@happinessnet
✅ @FlourishingCenter

✅ تكاليف زندگي

🔰 آدلرگرايان پنج تكليف زندگي را كه هر فرد بايد در طول زندگي از عهده آن ها برآيد و آن ها را انجام دهد شرح مي دهند:

🌀١. يادگيري كنار آمدن با خود: اينكه بتوانيم از بودن با خودمان احساس راحتي كنيم، از نقاط قوت خويش لذت ببريم، و ناكامل بودن خود را بپذيريم و در صورت لزوم تصميم بگيريم و اقدامات لازم را به سوي بهتر شدن برداريم.

💠٢. كنار آمدن با ديگران: دوست شدن با ديگران و حفظ دوستي ها، عشق بورزيم، و مورد عشق ديگران واقع شويم.

🌀٣. كاركردن: هر كسي نيازمند موقعيتي براي خلاق بودن است تا از دستاورد خويش لذت ببرد و گاهي مواقع از جسم خسته اي كه تلاش زيادي كرده، احساس راحتي و خوشبختي كند.

💠٤. مديريت جنسي: اينكه بتوانيم از رابطه جنسي طبيعي بدون استفاده ابزاري از ديگران و بدون احساس گناه، لذت ببريم. اين تكليف شامل هنر زندگي شادمانه، مهارت مراقبت از ازدواج و فرزندپروري است.

🌀٥. يافته معنايي براي وجود: رابطه بين انسان ها با محيط، طبيعت و جهان هستي را دربر مي گيرد. همه ما نياز داريم براي چگونگي وجودمان، در بلند مدت به قدر كافي به يك چرايي دست يابيم.

كتاب تربيت دموكراتيك نوجوانان
پرل كاسل/ ريموند جي. كورسيني
ترجمه دكتر حميد عليزاده و دكتر مهدي خان آبادي

@mindfulnessss
✅ @FlourishingCenter

🔰 معنا بخشیدن به زندگی از دیدگاه "ویکتور فرانکل"

🔸 ویکتورفرانکل روان‌شناس معناگرا برای معنا بخشیدن به زندگی سه پیشنهاد مطرح می‌کند:

1️⃣ اگر انسان چیزی خلق کند، زندگی‌اش می‌تواند بامعنا باشد. در اینجا انسان از خود سئوال می‌کند: من برای چه زنده هستم؟

2️⃣ انسان، معنا را در شیوه‌ی تجربه‌کردن زندگی، یا کسی را دوست داشتن، می‌بیند. در اینجا انسان از خود می‌پرسد: من برای چه کسی زنده هستم؟

3️⃣ انسان معنا را در بحبوحهٔ مشکلات سنگین در می‌یابد. طرز برخوردی که ما نسبت به رنج انتخاب می‌کنیم. در واقع معنايى كه براى رنج خود مى يابيم .
در جایی که ما با یک سرنوشت غیر قابل تغییر روبرو می‌شویم. مثلاً یک بیماری غیر قابل علاج، مرگ یک عزیز، یک موقعیت ناامید کننده و... در این‌جاست که زندگی را معنا می‌کنیم.
در اینجا انسان از خود می پرسد: چرا نگرش مثبت در برابر سرنوشت غیر قابل تغییر و اجتناب‌ناپذیر نداشته باشم؟

👈 "ویکتور فرانکل" معتقد است که درست در جایی که ما با یک موقعیت روبه‌رو می‌شویم که به هیچ روی نمی‌توانیم آن را تغییر دهیم از ما انتظار می‌رود که خود را تغییر دهیم، رشد کنیم، بالغ شویم و از خود فراتر رویم.

@MPEAPC
✅ @FlourishingCenter

سگ‌های مارتین سلیگمن را می‌شناسید؟

✍️ روان‌شناسی به نام سلیگمن، آزمایش جالبی روی سگ‌ها انجام داد، او ۲۰ سگ تربیت شده را به دو قفس A و B تقسیم کرد.

درب قفس A (گواه) با اهرم باز می‌شد و درب قفس B (آزمایش) را جوش زدند آنگاه به مدت ۳۰ روز و روزی۳ بار به قفس B شوک الکتریکی ‌دادند.

سگ‌ها در روزهای اول در زمان شوک به دلیل قفل بودن در قفس، خودشان را به میله‌های قفس می‌زدند اما زخمی می‌شدند و نتیجه‌ای هم نمی‌گرفتند.

تا اینکه پس از چند روز سگ‌ها فهمیدند که با تلاش موفق نخواهند شد به‌جز اینکه زخمی می‌شوند و رنج خواهند کشید. آنها یاد گرفتند که زمان شوک در جای خود بایستند و فقط واق واق کنند، دست کم در این حالت از زخمی شدن در امان بودند.

سلیگمن در انتهای آزمایش، درب قفس را شکست و آنها را به قفس سگ‌های (گواه) یعنی قفس A انتقال داد، همان قفس سالمی که با فشار اهرم درش باز می‌شد، سپس دوباره شوک الکتریکی داد.

فکر می‌کنید چه اتفاقی افتاد؟

تمام ۱۰ سگ قفس A (گواه) اهرم را فشار دادند و بیرون آمدند اما سگ‌های قفس B (آزمایش) با اینکه در قفس باز شده بود سر جایشان ایستادند و واق واق ‌کردند!

پس از انجام این آزمایش سلیگمن یکی از مهم‌ترین نظریات خود را ارائه کرد:

"درماندگی آموخته شده" یعنی بعضی‌ها یاد می‌گیرند که بدبخت زندگی کنند. آنها آنقدر در فشار بوده‌اند که فکر می‌کنند زندگی همین است و همیشه بدبختی همراهم است. آنها هیچ‌گاه به راه نجات فکر نمی‌کنند!

مارتین سلیگمن شخصیت بسیار موثر علمی در روانشناسی می باشد. اکنون او را بعنوان پدر روانشناسی مثبت می شناسند.

@PositivePsychology
✅ @FlourishingCenter

🆘چرا برخی از ما چيزى را انتخاب مى كنيم كه مايه درد و رنج ماست؟!

◀️ بهترين انتخاب ممكن، ضرورتاً انتخاب مفيد و سودمند نيست. ولى در زمانى كه ما به انتخاب دست مى زنيم مفيد و خوب به نظر مى رسد، دكتر گلسر مثال خوبى دارد او
مى گويد يك مرد جوان در پارك بزرگ كاكتوس مشغول قدم زدن بود، ناگهان تمام لباس هايش را در آورده و به وسط كاكتوس ها مى پرد و غلت مى زند، افرادى كه اطراف بودند او را با زحمت بيرون مى آورند و
از او مى پرسند :چرا اينكار را كردى؟!
و او پاسخ مى دهد كه :
"در آن لحظه به نظرم كار خوبى مى آمد”

همه ما انتخاب هاى اين چنينى داريم كه در لحظه به نظرمان كار درستى مى آمده،
🔴زمانيكه از ترس تنهايى با كسى ارتباط داشتيم كه ما را به بيراهه كشانده ،
🔴در زمان درماندگى از كسى درخواست كمك كرديم كه صلاح ما را نمى خواسته،
🔴تلاش براى نگه داشتن فردى كرديم كه روح و شخصيت ما را پايمال كرده....
همه ما احتمالاً در ميان كاكتوس ها غلت زده ايم.

ما در آن لحظه اين رفتارهاى آسيب زا را انتخاب مى كنيم، اما چرا؟!‼️

⭕️استفاده از يكسرى الگوها كه ممكن است از والدين يا اطرافيان آموخته شده باشد يا انتخاب آسانترى است، نسبت به فكر كردن و پيدا كردن انتخاب هاى بهتر،
اينست كه ما را بر آن مى دارد كه رنج بردن و تحمل درد را انتخاب كنيم.
باور اين كه موقعيتى نااميد كننده است و شما نمى توانيد هيچ كارى بكنيد باعث اينهمه رنج و درد شده است.

⭕️باور افسرده شدن بسيار راحت تر از تلاش براى گرفتن حق است،
باور اضطراب داشتن راحت تر از تلاش براى دوست داشتن كسي است،
باور نااميدى و اندوه راحت تر از تغيير مسير و شروع مجدد است،
ما به اين علت است كه در شرايط خاص روى كاكتوس ها غلت مى زنیم.

#ويليام_گلسر

@sayehsokhan
✅ @FlourishingCenter