H̸Idden lá̸grima𖧧

بیست و هشتاست

' لطفا از فردا نامه‌‌های مویرا رو پست کن'

ران بی تی اس میخوام

برای آدمایی که خودشونن احترام خاصی قائلم.

یه روز دیگه هیچ نامه‌ای که بوی من و بده در خونه‌ت رو نمیزنه، دیگه ازت نمیخوام که متعلق به تو باشم، دیگه برات از روزهام نمیگم و دیگه مرد سایه‌ها صدات نمیزنم. لطفا اون روز بدون اینکه ازت بخوام با خوندن نامه‌هام هلال لب‌هات رو بالا ببری، لبخند بزن. بهم گفته بودی که روی نامه‌هام بوسه میزنی، متاسفم دیگه قرار نیست نامه‌‌ای مهمون لب‌هات بشه و دیگه قرار نیست بخاطر نگرفتن جواب نامه‌هام اشک بریزم. من عاشق شدم ددی اما نه عاشق تو! سال‌های زیادی خودم رو توی خواستنت غرق کردم با این‌ حال هیچوقت نفهمیدم من تو رو با چه اسمی میخوام اما اون فرق داره ددی، اون کسی که به اسم خودم باید صداش کنم چون اونقدر توی دوست داشتنم غرق شده که دیگه اسم خودش رو به یاد نمیاره. من مردِ خودم رو پیدا کردم اما هیچوقت نتونستم با تمام وجودم بهش عشق بدم چون همیشه یه جایی ، توی یتیم خونه‌ی ذهنم، به تو و احساساتی که هیچوقت نصیبم نشد فکر می‌کردم اما دیگه حتی فکرت و هم نمیخوام، من فقط خاطراتت رو میخوام اونم نه نوشته‌های که تویی مستی برام نوشتی، خاطرات تنها خانواده‌‌ای که برام بودی. لطفا من و توی خاطراتت نکش اما به زندگی کردنم هم دیگه فکر نکن و اگر هنوز دوستم داری برای بار اول و آخر آغوشت رو بدرقه‌ی راهم کن، بذار برای مرهمم از آغوش پدری که متعلق به من نبود اما خودش رو ازم دریغ نکرد بگم. میشه برای یک‌بار هم که شده بهم نه نگی و بیای؟ اون روز قراره آخرین روز باشه و دیگه نه منی باشم و نه تو، پس خودت رو ازم دریغ نکن.

𖧧 #Moira༺

لطفا یکی بیاد نقشه‌ی گنجی که تو بچگیم آرزو داشتم داشته باشم رو بهم بده و بگه' تا وقتی پیداش نکردی برنگرد'

دنیا منو درک نمیکنه، اطرافیانم منو درک نمیکنن و از همه مهم‌تر خودم خودمو درک نمیکنم. با این اوصاف چرا وجود دارم اصلا؟!

–من نمی‌تونم غم توی چشم‌هات رو ببینم و تظاهر کنم چیزی ندیدم. من نمی‌تونم لبخند‌های تصنعیت رو ببینم و برات از خوشحالی حرف بزنم. من نمیتونم بی تفاوت باشم و زندگیم رو در حصار خودم ببینم. من نمیتونم فقط برای من زندگی کنم پس لطفا فقط کمی شاد باش تا دوباره طعم خوشحالی رو بچشم.

این روزها خودم رو همون مترسکی میبینم که تمام سال به جای آدمی که هیچوقت نبود زندگی می‌کرد.

بی صداترین صدایی که تا حالا شنیدم متعلق به قدم‌های ' منِ دلتنگ' بود. قدم‌هایی که بدون اینکه بدونی خودشون رو به جای پات رسوندن تا حداقل اونجا باهات یکی بشن.