"پسرکم؟!
میشه‌ازین‌به‌بعد‌برای‌هیونگت‌بیشتر‌بخندی؟!"
پسرکش‌به‌محض‌اتمام‌جمله‌ی‌هیونگش،‌زیباییِ وصف‌ناپذیری‌چاشنی‌ِلب‌هاش‌کرد.
سرشوپایین‌انداخت‌و‌موج‌موهاشو‌روی‌ساحل چشم‌هاش‌کشید.
تهیونگ‌که‌مهر‌تاییدی‌برای‌ادامه‌ی‌حرف‌هاش گرفته‌بود‌ادامه‌داد.
"صورت‌ماهتو‌دیدی‌وقتی‌میخندی؟!
آرامشی‌که‌آهنگِ‌خنده‌هات‌بهم‌هدیه‌میکنه‌رو‌دیدی‌وقتی‌میخندی؟!
لرزش‌ِدستامو‌برای‌نوازش‌ِموهای‌ابریشمیت‌
دیدی‌وقتی‌میخندی؟!
اشتیاق‌‌ِلبامو‌برای‌نفس‌کشیدن‌وجودت‌دیدی‌وقتی‌
میخندی؟!"