Ikkinchisi
chorvachilik bilan ham shug'ullangan, ammo yarim ko'chmanchi turmush tarzini olib borgan va ma'lum bir hududda yashagan. Ular
bahordan kech kuzgacha ular o'zlariga tegishli yaylovlarda, qishda esa o'troq aholi punktlarida yashashgan.
Qadimgi turkiy jamiyatning soʻnggi toifasini
dehqonchilik, turli hunarmandchilik va savdo-sotiq bilan shugʻullangan shahar va aholi punktlarining oʻtroq aholisi tashkil etgan.
Turklar nafaqat ko‘chmanchi, balki dehqonchilik bilan ham shug‘ullanib, shahar va qishloqlarda yashagan.
Arab yozuvchisi al-Johiz (9-asr) Xurosonliklar va turklar birodardir, deb yozgan.
Turklar va Xuroson aholisi o'rtasida deyarli farq yo'q edi va ular orasidagi farq faqat
Makka va Madina aholisi kabi boʻlib, yaʼni ular badaviylar yoki dehqonlar yok tekislik(Choʻl) va tog'likgʻar aholisi o'rtasidagi yoki farq kabi edi.
[al-Johiz: 29; Bosvort 1963 yil: 206; al-Johiz: 59].
Oʻrta Osiyoning mahalliy oʻtroq turklari Musulmonlar fathi davrida Xuroson va Movarounnahr hududlarida yashab, Musulmonlar gʻalabasidan keyin ham shu yerda qolishgan [Frye, Sayili 1945: 309, 315; 1943: 195].
Ibn al-Faqih shunday yozgan edi:
“Turklar boshqacha xalq. Qarluqlar Samarqand atrofida yashaydi, ular qadimgi turklar. Bazkishlarning soqollari katta. Pecheneglar, Shagarlar va Tuguzguzlar turkiy koʻchmanchilardir. Turg‘ashlarning uylari va qishloqlari bor
[Ibn al-Faqih 1993: 44].
Turklarning qabila nomlari, shuningdek, “turk” atamasining o‘zi asosan ko‘chmanchi turklarga nisbatan qo‘llanilgan. Oʻrta Osiyo va Sharqiy Turkistonning anʼanaviy ravishda oʻtroq dehqonchilik va shaharchilik turmush tarzini olib borgan, qabilaviy boʻlinishlarga ega boʻlmagan turkiyzabon xalqlariga kelsak,
arablar va forslar ularni
“turk” deb hisoblamagan, balki ularni joylashgan joyiga qarab atashgan. Yaʼni yashash joyi yoki kelib chiqishi - qishloqlar, shaharlar yoki hududlarga qarab, maslaan, Marvliklar,Andijonliklar,Samarqandliklar,Buxorolik yoki Xorazmliklar kabi nomlar bilan atashagan. O‘rta Osiyo va Sharqiy Turkistondagi bu shaharlarning turkiyzabon aholisi islomgacha bo‘lgan davrda ham, o‘rta asrlarda ham yaqin-yaqingacha o‘zlarini shunday deb atashgan. Dastlabki oʻtroq aholi qabila boʻlinishiga ega boʻlmagan va har doim kelib chiqishi yoki yashash joyi boʻyicha chaqirilgan.
Manba:
Sh.S. Kamoliddin. Qadimgi turklarda dehqonchilik va bogʻdorchilik
@Ibtido_Tarix