Bizda bugun tarmoqlarda, umuman hayotning har jabhasida faol ravishda targʻib qilinayotgan, koʻz-koz etilayotgan oddiygina, odmigina, oʻrtamiyona, lekin moddiy toʻkis, baxtligina hayot modernizmning mevasidir. Instagram hozir ayni shu hayot tarzini targʻib qilishda yetakchilikni egalladi. Bunday hayot shakli insonni oʻsishdan, rivojlanishdan mutlaqo toʻsib qoʻyadi.
Yevropa falsafa olamida mana shunday hayot tarzini Platon ilgari surgan axloqiy-ma'naviy, ulugʻvor va buyuk hayot tarziga ters qoʻyishadi. Ulardagi fikrga koʻra, eng tub tabaqadagi, quyi toifadagi odamlargina oddiy hayot bilan cheklanib qoladi. Hozirgi kunda esa bunday oʻrtamiyona hayot (moddiy maʼnoda emas — aslida moddiyat insonni oʻrtamiyonalikka chorlayapti) an'anaviy jangchi va faylasuf axloqiga qarshi urush ochgan. Unday boʻlishga intiladiganlarni qabul qilmaydi, nazarga ilmaydi, mensimaydi.
Hamma narsa mahsulot va ishlab chiqarish, utilitar maʼnoda tushunish bunday hayot tarzida ustuvor oʻrin tutadi. Toʻgʻri inson oddiy, mayda va arzimas narsalardan ma'no izlab, oʻzicha baxtli yashab yurishi mumkindir. Biroq u bir narsani koʻzdan qochiradi. Alloh insonni shunchaki (bu yerda maqsad asosi) oʻrin egallaydi) yaratmagan. Biz oʻzimizcha oddiygina hayotimizni ma'noli, mazmunli deb bilsak ham, u ideallikka da'vo qilishga haqli emas, garchi oʻz sevganlarimiz yonimizda boʻlsa, yaqinlarimizning diydoridan bahramand boʻlsak, istaganlarimizga ega esak-da.
Shu maʼnoda tashvish va muammolardan xoli boʻlgan hayotni ideal hayot deb boʻlmaydi. Muammo koʻrinmayotgan joyga inson oʻzini muammo tomon olib borishi maqsadga muvofiq. Bir tekis ketilayotgan yoʻlni tosh yoki tikanlar bilan toʻldirishga oʻxshaydi bu. Chunki faqat badandagi og'riqgina insonni uygʻotadi, tetiklashtiradi, tevarak-atrofiga nisbatan sergak tutadi uni. Mana shunday hayotni ideal hayot deyish mumkindir, balki. Islom dini, an'anasi va falsafasida ham mazkur qiyinchilik hayoti faol ilgari surilgan.
Yevropa falsafa olamida mana shunday hayot tarzini Platon ilgari surgan axloqiy-ma'naviy, ulugʻvor va buyuk hayot tarziga ters qoʻyishadi. Ulardagi fikrga koʻra, eng tub tabaqadagi, quyi toifadagi odamlargina oddiy hayot bilan cheklanib qoladi. Hozirgi kunda esa bunday oʻrtamiyona hayot (moddiy maʼnoda emas — aslida moddiyat insonni oʻrtamiyonalikka chorlayapti) an'anaviy jangchi va faylasuf axloqiga qarshi urush ochgan. Unday boʻlishga intiladiganlarni qabul qilmaydi, nazarga ilmaydi, mensimaydi.
Hamma narsa mahsulot va ishlab chiqarish, utilitar maʼnoda tushunish bunday hayot tarzida ustuvor oʻrin tutadi. Toʻgʻri inson oddiy, mayda va arzimas narsalardan ma'no izlab, oʻzicha baxtli yashab yurishi mumkindir. Biroq u bir narsani koʻzdan qochiradi. Alloh insonni shunchaki (bu yerda maqsad asosi) oʻrin egallaydi) yaratmagan. Biz oʻzimizcha oddiygina hayotimizni ma'noli, mazmunli deb bilsak ham, u ideallikka da'vo qilishga haqli emas, garchi oʻz sevganlarimiz yonimizda boʻlsa, yaqinlarimizning diydoridan bahramand boʻlsak, istaganlarimizga ega esak-da.
Shu maʼnoda tashvish va muammolardan xoli boʻlgan hayotni ideal hayot deb boʻlmaydi. Muammo koʻrinmayotgan joyga inson oʻzini muammo tomon olib borishi maqsadga muvofiq. Bir tekis ketilayotgan yoʻlni tosh yoki tikanlar bilan toʻldirishga oʻxshaydi bu. Chunki faqat badandagi og'riqgina insonni uygʻotadi, tetiklashtiradi, tevarak-atrofiga nisbatan sergak tutadi uni. Mana shunday hayotni ideal hayot deyish mumkindir, balki. Islom dini, an'anasi va falsafasida ham mazkur qiyinchilik hayoti faol ilgari surilgan.