نوشتار شماره ٣٨
موضوع: انتخاب روش ارزشيابي سهام
(ادامه مطلب شماره ٣٥ كه روش تنزيل سود تقسيمي عرضه شد)
پس از اينكه ارزش دوره كوتاه مدت شركت در روش تنزيل سود تقسيمي براورد شد، مي بايست ارزش دوره نهايي (Terminal Value) شركت براورد شود. به منظور براورد ارزش دوره نهايي دو روش كلي وجود دارد:
١- روش گوردن؛
٢- روش ضرائب قيمتي.
رابطه عمومي روش گوردن عبارتست از: سود تقسيمي سال بعد از دوره كوتاه مدت تقسيم بر مابه التفاوت نرخ تنزيل و نرخ رشد بلندمدت. بنابراين، به منظور براورد ارزش دوره نهایی به براورد سه پارامتر زير نياز است:
١-١- سود تقسيمي سال بعد از دوره كوتاه مدت؛
١-٢- نرخ تنزيل؛
١-٣- نرخ رشد بلندمدت.
از بين سه پارامتر مذكور، براورد نرخ رشد بلندمدت ظرافت بيشتري را مي طلبد. نرخ رشد بلندمدت از حاصلضرب نرخ بازده حقوق صاحبان سهام (سود خالص تقسيم بر حقوق صاحبان سهام) در نرخ سرمايه گذاري مجدد (نسبت سود تقسيم نشده) براورد مي شود.
مشكل اينجاست كه براي محاسبه نرخ بازده حقوق صاحبان سهام، سود خالص بر "ارزش دفتري" حقوق صاحبان ثبت شده در دفاتر شركت تقسيم مي شود كه بعضا نرخ بازده بالاي ٣٠ تا ٣٥ درصد را به دست مي دهد، در حاليكه پرواضح است دستيابي به چنين نرخ هايي براي بيشتر شركت هاي كشور نه در حال حاضر و نه در آينده اي نزديك ميسر نيست. اين موضوع، به بيش براورد نرخ بازده سهامداران و به تبع آن نرخ رشد بلندمدت و، ساير عوامل ثابت، بيش براورد ارزش سهام شركت مي انجامد. اما چرا چنين نرخ هاي بازدهي (بالاي ٣٠ تا ٣٥ درصد) به دست مي آيد؟
علت اصلي اين است كه ارزش روز عمده دارایی های ثابت مشهود شرکت ها نظير زمين و ساختمان و ماشين آلات که در سال های گذشته خریداری شده در اثر تورم دورقمي بلندمدت و نرخ ارز چندين برابر شده، بطوريكه اگر دارایی های شركت تجديد ارزيابي (revaluation) شود، مقدار حقوق صاحبان سهام آن در صورت هاي مالي چندين برابر مي شود و در نتيجه نرخ بازده سهامداران و در پي آن، نرخ رشد بلندمدت شركت به طور چشمگيري كاهش مي يابد. علاوه بر این شرکت ها موظف هستند بهاي تمام شده دارايي خود را پس از خرید (مثلا ١٠ يا ٢٠ سال پيش) به صورت خالص پس از کسر استهلاک انباشته در صورت های مالی منعکس کنند که این عامل نیز منجر به کم نمایی مضاعف دارایی ها در زمان تورم می گردد.
در اين شرايط (كه ارزش دفتري حقوق صاحبان سهام از مقدار روز آن فاصله زيادي دارد)، چاره براي براورد ارزش عادله حقوق صاحبان سهام به منظور براورد نرخ رشد بلندمدت چيست؟
١- استفاده از ارزش بازار سهام (Market Capitalization)؛
٢- انجام تجديد ارزيابي دارايي ها (Assets Revaluation) و براورد خالص ارزش روز دارايي ها (NAV).
عباس گمار
٦ مهر ١٣٩٧
#روش_ارزشيابي
https://t.me/irvaluation
موضوع: انتخاب روش ارزشيابي سهام
(ادامه مطلب شماره ٣٥ كه روش تنزيل سود تقسيمي عرضه شد)
پس از اينكه ارزش دوره كوتاه مدت شركت در روش تنزيل سود تقسيمي براورد شد، مي بايست ارزش دوره نهايي (Terminal Value) شركت براورد شود. به منظور براورد ارزش دوره نهايي دو روش كلي وجود دارد:
١- روش گوردن؛
٢- روش ضرائب قيمتي.
رابطه عمومي روش گوردن عبارتست از: سود تقسيمي سال بعد از دوره كوتاه مدت تقسيم بر مابه التفاوت نرخ تنزيل و نرخ رشد بلندمدت. بنابراين، به منظور براورد ارزش دوره نهایی به براورد سه پارامتر زير نياز است:
١-١- سود تقسيمي سال بعد از دوره كوتاه مدت؛
١-٢- نرخ تنزيل؛
١-٣- نرخ رشد بلندمدت.
از بين سه پارامتر مذكور، براورد نرخ رشد بلندمدت ظرافت بيشتري را مي طلبد. نرخ رشد بلندمدت از حاصلضرب نرخ بازده حقوق صاحبان سهام (سود خالص تقسيم بر حقوق صاحبان سهام) در نرخ سرمايه گذاري مجدد (نسبت سود تقسيم نشده) براورد مي شود.
مشكل اينجاست كه براي محاسبه نرخ بازده حقوق صاحبان سهام، سود خالص بر "ارزش دفتري" حقوق صاحبان ثبت شده در دفاتر شركت تقسيم مي شود كه بعضا نرخ بازده بالاي ٣٠ تا ٣٥ درصد را به دست مي دهد، در حاليكه پرواضح است دستيابي به چنين نرخ هايي براي بيشتر شركت هاي كشور نه در حال حاضر و نه در آينده اي نزديك ميسر نيست. اين موضوع، به بيش براورد نرخ بازده سهامداران و به تبع آن نرخ رشد بلندمدت و، ساير عوامل ثابت، بيش براورد ارزش سهام شركت مي انجامد. اما چرا چنين نرخ هاي بازدهي (بالاي ٣٠ تا ٣٥ درصد) به دست مي آيد؟
علت اصلي اين است كه ارزش روز عمده دارایی های ثابت مشهود شرکت ها نظير زمين و ساختمان و ماشين آلات که در سال های گذشته خریداری شده در اثر تورم دورقمي بلندمدت و نرخ ارز چندين برابر شده، بطوريكه اگر دارایی های شركت تجديد ارزيابي (revaluation) شود، مقدار حقوق صاحبان سهام آن در صورت هاي مالي چندين برابر مي شود و در نتيجه نرخ بازده سهامداران و در پي آن، نرخ رشد بلندمدت شركت به طور چشمگيري كاهش مي يابد. علاوه بر این شرکت ها موظف هستند بهاي تمام شده دارايي خود را پس از خرید (مثلا ١٠ يا ٢٠ سال پيش) به صورت خالص پس از کسر استهلاک انباشته در صورت های مالی منعکس کنند که این عامل نیز منجر به کم نمایی مضاعف دارایی ها در زمان تورم می گردد.
در اين شرايط (كه ارزش دفتري حقوق صاحبان سهام از مقدار روز آن فاصله زيادي دارد)، چاره براي براورد ارزش عادله حقوق صاحبان سهام به منظور براورد نرخ رشد بلندمدت چيست؟
١- استفاده از ارزش بازار سهام (Market Capitalization)؛
٢- انجام تجديد ارزيابي دارايي ها (Assets Revaluation) و براورد خالص ارزش روز دارايي ها (NAV).
عباس گمار
٦ مهر ١٣٩٧
#روش_ارزشيابي
https://t.me/irvaluation