✅ضماير منفصل منصوبی:
ضماير منفصل منصوبی ضمايری هستند كه دربيشتر مواقع محل اعرابی آن‌ها ((مفعول)) می باشد؛
مانند: ايـّـا كَ نعبد
هر گاه ضماير منفصل منصوبی
{ايـّـا كَ ايـّـا كِ ايـّـا كما ايـّـا كم و ايـّـاكن ....} قبل از فعل بيايند مفعول مقدم هستند و فعل بعد از آن‌ها هم متعدي و معلوم است که در این صورت در ترجمه ی آن از کلمات تأکیدی مانند: «فقط» يا «تنها» وامثال آن استفاده می کنیم
﴿ إياكَ نعبُدُ﴾👇👇
فقط تو را مي پرستيم.
تنها تو را مي پرستيم.
✍خالد شکوری
@khshakuri
ضماير منفصل منصوبی ضمايری هستند كه دربيشتر مواقع محل اعرابی آن‌ها ((مفعول)) می باشد؛
مانند: ايـّـا كَ نعبد
هر گاه ضماير منفصل منصوبی
{ايـّـا كَ ايـّـا كِ ايـّـا كما ايـّـا كم و ايـّـاكن ....} قبل از فعل بيايند مفعول مقدم هستند و فعل بعد از آن‌ها هم متعدي و معلوم است که در این صورت در ترجمه ی آن از کلمات تأکیدی مانند: «فقط» يا «تنها» وامثال آن استفاده می کنیم
﴿ إياكَ نعبُدُ﴾👇👇
فقط تو را مي پرستيم.
تنها تو را مي پرستيم.
✍خالد شکوری
@khshakuri