بعضی وقتا ما توی یک جمع احساس تنهایی میکنیم، وقتی کسی باهامون حرف نمیزنه یا هیچ نقطه اشتراکی با جمع ندارم احساس تنهایی میکنیم.
بعضی وقتا توی یه رابطه دوستی، یا احساسی، وقتی از یجایی به بعد حس میکنی اوت اتصاله مثل قبل نی، یچیزی خالیه اون وسط احساس تنهایی میکنیم
خیلی وقتا ما توی یک جامعه احساس تنهایی میکنیم.
احساس میکنیم چیزایی ک بهش علاقه داریم، سبک زندگی ما، چیزایی که براش ذوق و شوق دارم اصلا تو این جامعه به رسمیت شناخته نمیشه، انگار نمیتونیم با جامعه ارتباط برقرار کنیم
نظر شما درمورد تنهایی چیه؟و تحمل این تنهایی های اجباری براتون چجوریه؟
بعضی وقتا توی یه رابطه دوستی، یا احساسی، وقتی از یجایی به بعد حس میکنی اوت اتصاله مثل قبل نی، یچیزی خالیه اون وسط احساس تنهایی میکنیم
خیلی وقتا ما توی یک جامعه احساس تنهایی میکنیم.
احساس میکنیم چیزایی ک بهش علاقه داریم، سبک زندگی ما، چیزایی که براش ذوق و شوق دارم اصلا تو این جامعه به رسمیت شناخته نمیشه، انگار نمیتونیم با جامعه ارتباط برقرار کنیم
نظر شما درمورد تنهایی چیه؟و تحمل این تنهایی های اجباری براتون چجوریه؟