سر در افکن بیا که با تو خوش‌‌ام
بی تو انگار آتش‌ام عطش‌ام

مثل بر بال باد می‌مانم
که هوای تو را نفس بکشم

میل جوشان جالب‌ی دارم
که شراب از گل خوش تو چشَم

عطر یاد ات چو در هوا پیچد
مست گردد پس از مشام شش‌ام

دل من با تو کوک و میزان است
با تو شادان و خرّم‌ است هُش‌ام

آن‌چنان‌ ام قوی‌دل از نفس‌ات
که ندارم غم از تلاش دُش‌‌ام

گر چه دشمن چو میخ پا فشرد
می‌خورد بیش ضربه از چکش‌ام

https://t.me/mhhjahanabadi