🔶 مروری تاریخی بر روابط بختیاری ها و حکومت در عصر قاجار
🖌نگارش: آرش خازنی
✍ترجمه: محمود برات وند
🖊با مقدمه الهام ملک زاده
📇ناشر: موسسه پژوهشی انتشاراتی منشور فرهنگ صلح
🔸 لیارد: میان بختیاری ها، «فروش نان» (غذا) ننگ شمرده می شود و هیچ کس ملزم به پرداخت هزینه ی غذایی که در چادر یک بختیاری بر سر سفره آورده می شود، نیست.
◽️کنسول بریتانیا، که توانست خوانین بختیاری را با "آینده ای تهی" به امضای قرارداد نفت متقاعد کند به شادی و شعف پرداخته و حیرت خود را ابراز نمود...خوانین دریافتند که آن چه تاکنون گمان می کردند نعمتی برای سرزمین بختیاری باشد، چیزی جز «لعن و نفرین» نیست.
◽️یانگ: هر لری که زندگی او به چند هکتار زمین زراعتی بستگی دارد، می داند (و ما هم می دانیم) که خوانین، هر قران پول زمینی که او، پدرش و اجدادش كاشته اند را به جیب می زنند، حالا... در ذهن بی آلایش او روشن است که دارایی او را ربوده ایم، چیزی به او نداده ایم، بلکه او را از سرزمین اجدادی رانده ایم.
◽️خوانین دو سوم کل زمین های غیر کشاورزی منطقه را به رایگان به کمپانی دادند... خوانین، از چشم مردمان ایلی افتاده اند. قبایل نیز دیگر به آنها اعتماد نداشتند. در منطقه ای، قبایل به ایلخان و ایل بیگ اجازه ی برپا کردن اردو و اقامت نمی دادند.
◽️والترتون لي: «باید خود را برای یک لحظه جای بختیاری ها گذاشت تا دریافت مشروطیت چه معنایی برای آنان داشت. آنان در وقایع منجر به برکناری شاه سابق نقش اساسی داشتند، در برابر تلاش شاه و «سالارالدوله» ایستادند و دفاع کردند؛ چند تن از آنان وزیر و یکی نخست وزیر شد. بعد با نظارت افسران خارجی در انظار ملت خلع سلاح شدند، گویی آنان نه خادم وطن، که مشتی خلافکار بوده اند.
@peaceculture
