တိုင်းနဲ့ပြည်နယ်က (၁၄)ခု၊ လူမျိုးက (၁၃၅) နဲ့ အနာဂတ်ဖယ်ဒရယ်မြန်မာနိုင်ငံတော် (အပိုင်း ၁)-------------------------------
(၁၇.၁.၂၀၂၅)
တော်လှန်ရေးလုပ်နေကြတဲ့ EAOs ခေါင်းဆောင်တွေ မီဒီယာမှာ ဖြေလိုက်ရင်တော့ ဖယ်ဒရယ်နိုင်ငံတော်ကို သွားကြမယ်လို့ ဖြေကြတာများပါတယ်။ လူမျိုးမတူတဲ့ ပြည်နယ်တွေအများအပြားရှိတဲ့ နိုင်ငံတွေအတွက်တော့ ဖယ်ဒရယ်စနစ်က အကောင်းဆုံးလို့ ပြောလို့ရပါတယ်။
ကမ္ဘာပေါ်မှာ ဖယ်ဒရယ်ကျင့်သုံးတဲ့ နိုင်ငံပေါင်း ၂၇ နိုင်ငံရှိတဲ့အနက်မှာ ကမ္ဘာ့အင်အားကြီးနိုင်ငံတွေဖြစ်တဲ့ အမေရိကန်၊ ရုရှား နဲ့ အိန္ဒိယ တို့ပါဝင်ပြီးတော့ အာရှထဲမှာ မလေးရှားနိုင်ငံ၊ နီပေါနဲ့ ပါကစ္စတန်နိုင်ငံတွေလည်း ပါဝင်ပါတယ်။
ဖယ်ဒရယ်အုပ်ချုပ်ရေးစနစ်ဆိုတာ ဗဟိုချုပ်ကိုင်မှုကို နည်းနိုင်သမျှနည်းအောင် ရေးဆွဲထားတဲ့ စနစ်တစ်ခုပါ။
ကိုယ့်ပြည်နယ်ကို ကိုယ့်ပြည်နယ်အစိုးရက စီမံအုပ်ချုပ်ရတဲ့အတွက် ကိုယ့်ဒေသကထွက်ရှိတဲ့ သယံဇာတတွေကို ကိုယ့်ပြည်နယ်အတွက် ဖောဖောသီသီ သုံးလို့ရမယ်ဆိုတော့ တိုင်းရင်းသားဒေသတွေအတွက်လည်း တကယ်အကျိုးရှိပြီး အရင်ကထက် ပဋိပက္ခတွေ၊ ပွတ်တိုက်မှုတွေ နည်းသွားနိုင်မယ့် အုပ်ချုပ်မှုစနစ်လို့ အကြမ်းဖျဉ်းယူဆနိုင်ပါတယ်။
သို့သော်လည်း ဖယ်ဒရယ်အုပ်ချုပ်ရေးမှာလည်း လိုက်နာရမယ့် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေ အများကြီးရှိပါတယ်။
တကယ်တော့ ဖယ်ဒရယ်ဆိုတာ ဒီမိုကရေစီထက် စည်းကမ်းတွေ ဥပဒေတွေကို တိတိကျကျ လိုက်နာရတဲ့ အုပ်ချုပ်မှုစနစ်တစ်ခုဆိုတာ မေ့ထားလို့မရပါဘူး။
ဗဟိုအစိုးရက ချမှတ်ထားတဲ့ ဥပဒေတွေကို လိုက်နာရမယ်၊ ရရှိတဲ့သယံဇာတတွေကနေ ရာခိုင်နှုန်းနဲ့ပေးသွင်းရတဲ့ အခွန်အခတွေရှိမယ်၊ လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်း နဲ့ပတ်သက်တဲ့ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေ လိုက်နာရမယ်။ ဒါတွေအားလုံးကို တိတိကျကျလိုက်နာနိုင်မှသာ နိုင်ငံတော်ဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်အောက်မှာ အောင်မြင်တဲ့ဖယ်ဒရယ်စနစ်ကို အကောင်အထည်ဖော်နိုင်မှာပါ။
ကိုယ့်နိုင်ငံဟာ ဖယ်ဒရယ်သွားလို့ရပြီလားဆိုတာနဲ့ EAOs ခေါင်းဆောင်တွေ တကယ် ဖယ်ဒရယ်ကို မျှော်လင့်တာလားဆိုတာ တစ်ချက်လောက် ဆန်းစစ်ကြည့်ရအောင်။
ကျွန်တော့်အမြင်တစ်ခုတည်း ပြောရမယ်ဆိုရင် ဖယ်ဒရယ်ကို သွားဖို့ရာအတွက် ပထမဆုံးအခက်အခဲဖြစ်လာမှာက သယံဇာတ ခွဲဝေမှုထက် လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းတွေလို့ ယူဆမိပါတယ်။
ဆက်လက်ဖော်ပြပါမည်။
(#ပိုင်စိုး)
Telegram တွင်ဖတ်ရန်
https://t.me/paing_soe21facebook တွင်ဖတ်ရန်
https://www.facebook.com/share/p/19uw4iinSx/