Мен болашағымды жиі ойлап, уайымдаймын. Келешектегі таңдауларым мен мақсаттарымның қаншалықты маңызды екенін түсінемін. Уақыттың өтуі мені үрейлендіреді, өйткені болашақта не болатыны туралы нақты ештеңе білмеймін. Осы күйзелістер мен қобалжулар мені кейде қатты тежейді. Не істеу керектігін, қалай әрекет етуім қажет екенін ойлағанда, кейде толығымен өзіме сенімділікті жоғалтамын. Дегенмен, мен алға қарай қадам басуға тырысамын, әр қиындық мені жаңа тәжірибеге, жаңа мүмкіндіктерге жетелейді деп сенемін.