Qizlik paytimdan atir sepmayman, hamma dugonalarim eng yoqimli atir mana shu bo'ladi deb, bir birlariga maqtanishayotganda, kamina bir chetda mulzamgina bo'lib turardim.
Oxiri bo'lmagan, eldan qolish yaxshi emas, bo'linganni bo'ri yer, ayrilganni ayiq dedimu hayotimning juda og'ir qarorini qabul qildim.
ATIR sotib olaman !!!
Qizlardan nimam kam? Pulim bor, bozorga esa qo'shni opam olib chiqsa, onam ham ruxsat beradilar, nima meni to'syapti dedimu atir xaridi uchun bozorga yo'l oldim. 7- sinf edim, atir sotuvchisi yonida ikki soatdan oshiq atir tanladim va ilk bor "zelyoniy chay" degan atirimni harid qildim. Nisbatan hidi yengilroq, o'tmasroq va qoluvchi emasligi yoqdi.
Ertasiga sumkamga solib maktabga olib bordim, qizlar atir haqida gap ochsa men ham atirim haqida gapiraman, sotuvchidan olgan malumotlarim bilan ularni ham suhbatiga qo'shilib olaman deb bir necha kun kutdim. Ammo chuchvarani hom sanagan ekanman, atir haqida boshqa mavzu ochilmadi.
Hullas atirim sumkamda yura yura eskirdi...
19 yoshimda turmushga chiqdim, onam o'zlari bilib o'zlariga yoqqan notalarni yig'ib sarpomga qo'ydilaru, uzatib yubordilar.
To'ydan keyin mendan habar olishga kelgan singlimga atirlarni bitta bitta tiqishtirib ko'rardim, uyimga kelgan mehmonlarga esa atir kerakmi menda ko'pgina xohlaganizni bervoraman derdim.
Hullas atirlar bilan hech qachon chiqishmaganman.
Keyinchalik Abu Zaynab toza fransuzkiy atirlar ham olib berdilar ularni ham 3 yil 5 yil hatto 7 yillab ham tugatolmay oxiri tashlab yuborishga majbur bo'ldim.
Avvallari nega men bunaqaman, nega atir sepolmayman deb o'zimga o'zim tushunmasdim.
Yoshim ulg'ayib, ilm talabida yurgan paytlarimda his qilishni boshladim, Alloh meni asrabdi, begona nazarlardan, begona qarashlardan...
Alloh meni himoya qilibdi, Alloh menga rahm qilibdi.
Atirlarni sevib, gupillatib ko'cha kuyda sepib yursam, qaramaganni ham qaratsam, kn u erkaklar uyiga borib, oshxonadan ovqat hidlari urgan kiyimlari bilan chiqqan ayolini ko'rsa, va ayoliga nisbatan nafrat yoki past nazar bilan boqsa, qanidi meni ayolim ham haliginday hidli atirlar sepib kutib olsa deb hayolidan o'tkazsa, keyin hotiniga qo'pol muomala qilsa, er hotin urushsa va bularning sababi mening o'sha erkakning oldidan atir sepib o'tib ketganim bo'lsa edi, men Alloh huzurida buning javobini qanday berardim...
Qiyomatda shuncha gunohim yetmaganday, atir sepib oilalarni tinchini buzganim uchun ham hisob bersam, ahvolimga voy emasmi ?!
Alloh taolo Qur'oni karimda ziynatlaringizni berkiting deb hitob qilgan, lekin ba'zi muslimalar bu buyruq ekanini hali hamon anglab yetishmagan ko'rinadi.
Sochni yoyib, yuzlarni bo'yab, bu ham yetmaydi yanada etibor tortadigan bo'lay deb atirlarni sepib yuradigan ayollarni tushunaman ular hali hidoyat ne'mati bilan siylanmagan.
Ammo bizchi ?
Boshimizda romol, egnimizda hijob, qo'limizda qo'lqopu, yuzimizda niqob bilan atir sepib ko'chalarda yurishligimiz qanchalik to'g'ri ?
Atir ham sizning ziynatingiz va faqat halolingiz uchun deb oyat hadislar bilan maqolacha yozsam bo'lardi, lekin uncha o'qilmaydi.
Hikoya o'qishni esa biz ayollar juda yaxshi ko'ramiz.
Shuning uchun ham ushbu shaklda yozdim.
Muslima singlim !
Atiringizni qo'lingizga olganingizda shu bugun sepmay, shu bugun gunohimni 1 tasini qilmay deb joyiga qo'ysangiz, uyga kelganingizda o'zingiz uchun, halolingiz uchun sepsangiz qanday go'zal shunday emasmi ?
Sizni yo'lingizda uchragan eraklar boshqa ishga chalg'ib sizga qaramasligi mumkin, ammo atiringiz hididan u albatta qaraydi. Ushbu yoqimli ifor qayerdan kelyapti deb, qilib turgan ishidan boshini ko'taradi.
Bu ishlar esa bir muslima uchun xos emas.
Muslimalar bunga buyurilgan emas.
Mayli dugonalaringiz bir gapirar ikki gapirar, zamondan ortda qolgan degan tamg'a ham olarsiz. Ammo Alloh huzurida bu ishlaringiz uchun o'sha dugonalaringiz sizga havas bilan qarashlarini bir tasavvur qiling 🌹
Keng hijobdan ham, bo'yanmaslikdan ham, atir sepmay ko'chaga chiqishdan ham, taqinchoqlar bilan ziynatlanmaslikdan ham, baland poshnali taqillamaydigan oyoq kiyim kiymaslikdan ham uyalmang 🌹
Boshqalar uyalsin....
©Ummu Zaynab
Oxiri bo'lmagan, eldan qolish yaxshi emas, bo'linganni bo'ri yer, ayrilganni ayiq dedimu hayotimning juda og'ir qarorini qabul qildim.
ATIR sotib olaman !!!
Qizlardan nimam kam? Pulim bor, bozorga esa qo'shni opam olib chiqsa, onam ham ruxsat beradilar, nima meni to'syapti dedimu atir xaridi uchun bozorga yo'l oldim. 7- sinf edim, atir sotuvchisi yonida ikki soatdan oshiq atir tanladim va ilk bor "zelyoniy chay" degan atirimni harid qildim. Nisbatan hidi yengilroq, o'tmasroq va qoluvchi emasligi yoqdi.
Ertasiga sumkamga solib maktabga olib bordim, qizlar atir haqida gap ochsa men ham atirim haqida gapiraman, sotuvchidan olgan malumotlarim bilan ularni ham suhbatiga qo'shilib olaman deb bir necha kun kutdim. Ammo chuchvarani hom sanagan ekanman, atir haqida boshqa mavzu ochilmadi.
Hullas atirim sumkamda yura yura eskirdi...
19 yoshimda turmushga chiqdim, onam o'zlari bilib o'zlariga yoqqan notalarni yig'ib sarpomga qo'ydilaru, uzatib yubordilar.
To'ydan keyin mendan habar olishga kelgan singlimga atirlarni bitta bitta tiqishtirib ko'rardim, uyimga kelgan mehmonlarga esa atir kerakmi menda ko'pgina xohlaganizni bervoraman derdim.
Hullas atirlar bilan hech qachon chiqishmaganman.
Keyinchalik Abu Zaynab toza fransuzkiy atirlar ham olib berdilar ularni ham 3 yil 5 yil hatto 7 yillab ham tugatolmay oxiri tashlab yuborishga majbur bo'ldim.
Avvallari nega men bunaqaman, nega atir sepolmayman deb o'zimga o'zim tushunmasdim.
Yoshim ulg'ayib, ilm talabida yurgan paytlarimda his qilishni boshladim, Alloh meni asrabdi, begona nazarlardan, begona qarashlardan...
Alloh meni himoya qilibdi, Alloh menga rahm qilibdi.
Atirlarni sevib, gupillatib ko'cha kuyda sepib yursam, qaramaganni ham qaratsam, kn u erkaklar uyiga borib, oshxonadan ovqat hidlari urgan kiyimlari bilan chiqqan ayolini ko'rsa, va ayoliga nisbatan nafrat yoki past nazar bilan boqsa, qanidi meni ayolim ham haliginday hidli atirlar sepib kutib olsa deb hayolidan o'tkazsa, keyin hotiniga qo'pol muomala qilsa, er hotin urushsa va bularning sababi mening o'sha erkakning oldidan atir sepib o'tib ketganim bo'lsa edi, men Alloh huzurida buning javobini qanday berardim...
Qiyomatda shuncha gunohim yetmaganday, atir sepib oilalarni tinchini buzganim uchun ham hisob bersam, ahvolimga voy emasmi ?!
Alloh taolo Qur'oni karimda ziynatlaringizni berkiting deb hitob qilgan, lekin ba'zi muslimalar bu buyruq ekanini hali hamon anglab yetishmagan ko'rinadi.
Sochni yoyib, yuzlarni bo'yab, bu ham yetmaydi yanada etibor tortadigan bo'lay deb atirlarni sepib yuradigan ayollarni tushunaman ular hali hidoyat ne'mati bilan siylanmagan.
Ammo bizchi ?
Boshimizda romol, egnimizda hijob, qo'limizda qo'lqopu, yuzimizda niqob bilan atir sepib ko'chalarda yurishligimiz qanchalik to'g'ri ?
Atir ham sizning ziynatingiz va faqat halolingiz uchun deb oyat hadislar bilan maqolacha yozsam bo'lardi, lekin uncha o'qilmaydi.
Hikoya o'qishni esa biz ayollar juda yaxshi ko'ramiz.
Shuning uchun ham ushbu shaklda yozdim.
Muslima singlim !
Atiringizni qo'lingizga olganingizda shu bugun sepmay, shu bugun gunohimni 1 tasini qilmay deb joyiga qo'ysangiz, uyga kelganingizda o'zingiz uchun, halolingiz uchun sepsangiz qanday go'zal shunday emasmi ?
Sizni yo'lingizda uchragan eraklar boshqa ishga chalg'ib sizga qaramasligi mumkin, ammo atiringiz hididan u albatta qaraydi. Ushbu yoqimli ifor qayerdan kelyapti deb, qilib turgan ishidan boshini ko'taradi.
Bu ishlar esa bir muslima uchun xos emas.
Muslimalar bunga buyurilgan emas.
Mayli dugonalaringiz bir gapirar ikki gapirar, zamondan ortda qolgan degan tamg'a ham olarsiz. Ammo Alloh huzurida bu ishlaringiz uchun o'sha dugonalaringiz sizga havas bilan qarashlarini bir tasavvur qiling 🌹
Keng hijobdan ham, bo'yanmaslikdan ham, atir sepmay ko'chaga chiqishdan ham, taqinchoqlar bilan ziynatlanmaslikdan ham, baland poshnali taqillamaydigan oyoq kiyim kiymaslikdan ham uyalmang 🌹
Boshqalar uyalsin....
©Ummu Zaynab