جان فیسکه معتقد است کالاهای فرهنگی صرفاً بر اساس مشی و دستورات تولیدکنندگان چنین محصولاتی مصرف نمی‌شوند، بلکه مصرف‌کنندگان به طرزی فعال، این نوع محصولات را به وسیله رویه‌های معنی‌سازی خود ـ که قانونمند هم نیستند ـ وارد زندگی روزمره‌شان می‌کنند.

از دیدگاه جان فیسکه، مردم نه تنها فرهنگ عامه را به کار می‌برند، بلکه از آن به طرزی خلاقانه برای شکل‌دهی به هویت اجتماعی‌شان و همچنین برای کسب نوعی لذت مقاومت، استفاده می‌کنند.

در ترمینولوژی فیسکه، این استفاده‌کنندگان، در عین حال تولیدکنندگان سرمایه‌های فرهنگی مهم و نیز معانی هستند.

فیسکه با نگرشی مشابه اما خوش‌بینانه‌تر از #استوارت_هال، فرهنگ عامه را آوردگاهی برای مبارزه بین یکسان‌سازی حاکم و مقاومت یکپارچه (در برابر آن) می‌داند.
وی معتقد است برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی از لحاظ نشانه‌شناسی قادرند قدرت فرهنگی را از پایین به بالا اشاعه دهند.

*PAULA TALTA AMAD

https://t.me/younesshokrkhah