داستان، زمینه آن، و سایه
داستان های ما هدفی دارند. با اینکه برای مان محدودیت پدید می آورند، به ما کمک میکنند از خودمان تعریفی داشته باشیم و به این ترتیب خود را گمشده ای در این دنیا نیابیم. زندگی در داستانمان به بودن درون کپسولی شفاف می ماند. دیوارهای نازک و شفاف آن همچون پوست های ما را به دام می اندازند. گرچه می توانیم به بیرون آن کپسول خيره شویم و دنیای اطرافمان را مشاهده کنیم، در درون آن کپسول امن به دام افتاده ایم و در آن سرزمین آشنا احساس آرامش و راحتی میکنیم. اما در دل آگاهیم که هر فکری کنیم، هر کاری انجام دهيم و هر چه بگوییم، در هر حال راه به جایی نداریم. داستانمان ما را از دیگران جدا میکند و میان ما و دیگران مرزهایی خاص پدید می آورد. توانایی هایمان را محدود میکند و امکانات ما را از بین میبرد.
حتی با اینکه به شدت مشتاقیم با دیگران ارتباط بر قرار کنیم، این داستان ها میان ما جدایی می اندازند، نیروی زیستن ما را کاهش میدهند و حاصلی جز احساس خستگی، پوچی، بی ارزشی و نا امیدی در بر ندارند. این داستان های قابل پیش بینی سرنوشت ما را می سازند و تا وقتی در چارچوب داستان های خود زندگی می کنیم، عادت هایمان تکراری و بی ارزش می شوند، رفتار و کرداری ناشایست داریم و همواره با خودمان حرف می زنیم.
ادامه دارد ...
دبی فورد
راز سایه
ص 13 و 14
داستان های ما هدفی دارند. با اینکه برای مان محدودیت پدید می آورند، به ما کمک میکنند از خودمان تعریفی داشته باشیم و به این ترتیب خود را گمشده ای در این دنیا نیابیم. زندگی در داستانمان به بودن درون کپسولی شفاف می ماند. دیوارهای نازک و شفاف آن همچون پوست های ما را به دام می اندازند. گرچه می توانیم به بیرون آن کپسول خيره شویم و دنیای اطرافمان را مشاهده کنیم، در درون آن کپسول امن به دام افتاده ایم و در آن سرزمین آشنا احساس آرامش و راحتی میکنیم. اما در دل آگاهیم که هر فکری کنیم، هر کاری انجام دهيم و هر چه بگوییم، در هر حال راه به جایی نداریم. داستانمان ما را از دیگران جدا میکند و میان ما و دیگران مرزهایی خاص پدید می آورد. توانایی هایمان را محدود میکند و امکانات ما را از بین میبرد.
حتی با اینکه به شدت مشتاقیم با دیگران ارتباط بر قرار کنیم، این داستان ها میان ما جدایی می اندازند، نیروی زیستن ما را کاهش میدهند و حاصلی جز احساس خستگی، پوچی، بی ارزشی و نا امیدی در بر ندارند. این داستان های قابل پیش بینی سرنوشت ما را می سازند و تا وقتی در چارچوب داستان های خود زندگی می کنیم، عادت هایمان تکراری و بی ارزش می شوند، رفتار و کرداری ناشایست داریم و همواره با خودمان حرف می زنیم.
ادامه دارد ...
دبی فورد
راز سایه
ص 13 و 14