میگن روز تولد فاطمه روز زنِ
فاطمه ای که ۹سالگی عروسک رو از دستانش گرفتن و به علی ۲۵ ساله واگذارش کردن
کودکی که در ۹سال ۵شکم زایید
فاطمه ای که تو اون ۹سال فقط رخت خونی از قتل و کشتار شوهر شست و بچه بزرگ کرد و تو ۱۸سالگی در اوج بدبختی مرد.(آیا از دید انسانی این جنایت نیست؟)
این روز رو نباید تبریک گفت
باید به تمام زنان تسلیت گفت این حجم از فلاکت و بدبختی رو.
روز تولد فاطمه نماد و سمبل بدبختی و فلاکت رو به زنان مسلمان تسلیت میگم.
آزاد زنان ایرانی،روز تولد این نماد رنج و عذاب و بدبختی روز شما نیست،
شما نماد آزادگی،دلاوری و خردمندی هستید،نماد و سمبل شما باید یوتاب و آرتمیس و آتوسا و آرتادخت باشد.
تبریک روز مادر در تولد فاطمه دخترِ محمدِ عرب کسی که ایران و ایرانی را با دین توهمی خود که بر ما تحمیل کرد تایید قتل و تجاوز و جنایت و کودک آزاری و زن ستیزیست
اگر قرار باشد روز زنی وجود داشته باشد هرروز روز زنانیست همچون مادران ما که معجزه وار زندگی رو اداره کردند
مادرهامون که سنگ روی سنگ گذاشتند تا سرپناه برای بچه هاشون درست کنند
مادرهای زمان جنگ که بدون هیچپناهگاهی چادر روی ما می کشیدند و آرامش به ما می دادند که از هیچ آژیر خطری نترسیم و در پناه اغوششون چه گرم می ارمیدیم...
مادرهای مناطق زلزله زده که با چه خون دلی بچه هاشونو توی تلخی و رنج و عذاب اون مناطق سیر میکنن و گرم نگه می دارند
وقصه این رنجها رشته ای ست که سر دراز دارد
بوسه به دستان مادرم میزنم که عرض زندگیش از طولش خیلی بیشتره
سراسر زحمت
سراسر رنج
فاطمه ای که ۹سالگی عروسک رو از دستانش گرفتن و به علی ۲۵ ساله واگذارش کردن
کودکی که در ۹سال ۵شکم زایید
فاطمه ای که تو اون ۹سال فقط رخت خونی از قتل و کشتار شوهر شست و بچه بزرگ کرد و تو ۱۸سالگی در اوج بدبختی مرد.(آیا از دید انسانی این جنایت نیست؟)
این روز رو نباید تبریک گفت
باید به تمام زنان تسلیت گفت این حجم از فلاکت و بدبختی رو.
روز تولد فاطمه نماد و سمبل بدبختی و فلاکت رو به زنان مسلمان تسلیت میگم.
آزاد زنان ایرانی،روز تولد این نماد رنج و عذاب و بدبختی روز شما نیست،
شما نماد آزادگی،دلاوری و خردمندی هستید،نماد و سمبل شما باید یوتاب و آرتمیس و آتوسا و آرتادخت باشد.
تبریک روز مادر در تولد فاطمه دخترِ محمدِ عرب کسی که ایران و ایرانی را با دین توهمی خود که بر ما تحمیل کرد تایید قتل و تجاوز و جنایت و کودک آزاری و زن ستیزیست
اگر قرار باشد روز زنی وجود داشته باشد هرروز روز زنانیست همچون مادران ما که معجزه وار زندگی رو اداره کردند
مادرهامون که سنگ روی سنگ گذاشتند تا سرپناه برای بچه هاشون درست کنند
مادرهای زمان جنگ که بدون هیچپناهگاهی چادر روی ما می کشیدند و آرامش به ما می دادند که از هیچ آژیر خطری نترسیم و در پناه اغوششون چه گرم می ارمیدیم...
مادرهای مناطق زلزله زده که با چه خون دلی بچه هاشونو توی تلخی و رنج و عذاب اون مناطق سیر میکنن و گرم نگه می دارند
وقصه این رنجها رشته ای ست که سر دراز دارد
بوسه به دستان مادرم میزنم که عرض زندگیش از طولش خیلی بیشتره
سراسر زحمت
سراسر رنج