Я вычусь на вуліцы Мікалая Гі́калы.
Я б яму за тое вочы бы і выкалаў.
Я жыву на вуліцы Фелікса Дзяржынскага.
Каб яго ў пекла, за яго злачынства над...
Хто толькі за кратамі, страшнымі пакутамі,
Колькі не дажылі?! Не былі славутымі!
Асуджалі тройкамі, катавалі парамі.
Потым каб у лесе, сволачы, пачварыны.
Ты, падумаў, зараз не ў трыццаць сёмым,
Тут жа ў патыліцу баявым патронам.
Іх забралі ноччу, а цябе пад ранак,
Ім пагрукаталі, вось цябе вітанак.
Помнік з камня высекуць на пляцу свабоды.
Ім, вядома, высекуць, нават без прамовы.