Onore de BALZAKdan Evelina GANSKAYaga yozilgan maktub«Qani edi, tizzangizga boshimni qo’yib, qalbim halovat topsa. Fikrlarimni band qilgan o’ylarni siz bilan bo’lishsam. Yo’q, ba’zan umuman gapirgim ham kelmaydi. Shunchaki, ko’ylagingizning bir uchini labimga bosib, o’sha bir kunni siz bilan o’tkazsam deyman...
O, mening mahbubam! Hayotim mazmuni, tunlarimni charog’on etguvchi malagim, quvonchim, baxtim, azizim qachon ko’raman sizni? Yoki bu sarobmi? Sizni ko’ribmanmi o’zi? Ey tangrim! So’zlayotganda har bir tovushga bilinar-bilinmas urg’u berishingizni sevaman! Nozik lablaringiz shu qadar bejirimki, bu haqda aytmoqlikka izn bering, Azizam!
Ertayu kech tinim bilmay ishlayapman. Dekabr oyida ikki haftaga bo’lsada yoningizga boraman. Yo’l - yo’lakay Yurskning qor bilan qoplangan ulug’vor tog’larini ko’ramanu, bilasizmi nimani xayol qilaman...Oq baxmalga o’ralgan tog’lar sevgimlim vaslini yodga soladi. Oh! Sochlaringizning xushbo’y tarovati, qo’llaringizning otashin tafti, sizni bag’rimda erkalab .... ilhomim jo’shib ketadi.
Do’stlarim, «bunchalik irodalisan» deya hayron qolishadi. Eh, bilganlaridami ular, mahbubamning nurafshon siymosi har qanday assosiz ta’nalarni yo’qqa chiqarishini. Birgina o’pich farishtam, birgina oxista o’pich, va hayrli tun!»
@dilizhori kanili