Tanqidni yoqtiraman. Kimdir meni xatoyimni yashirmasdan, o'zimga aytishini yoqtiraman.
Agar tanqid bo'lmasa shaxsiy rivojlanish, o'z xatolarini ko'rib tuzatish g'oyasi kelmasmidi insonga...
Ko'pincha maqtov insonni kibrlantirishi, uni shaxsiy o'sishdan to'xtatib qo'yishi ham mumkin.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Lekin bolalarni kamroq tanqid qilish kerak deb o'ylayman. Bir jiyanimni 6 yoshda rus maktabga berishmoqchi bo'lishdi va maktabga tayyorlov kurslariga ham yuborishdi. U birinchi imtixondan o'ta olmadi va onasi, oila a'zolari unga tanbeh berishdi yoki hazil tariqasida uning jig'iga tegishdi. Shundan keyin uni ruhi tushib ketdi va qayta imtixonga borgisi kelmadi. Xatto imtixon xonasidan yig'lab qochib chiqib ketdi, onasi, dadasi ketidan rosa yugurishdi😅 Tutib olib yana olib kirishdi, Alhamdulillah bu safar imtixondan o'tdi.
Maktabda rus o'qituvchisi o'quv yil boshida ota-onasiga aytdi: "Bolani dars qila deya qiynamanglar, o'zi qilsin. Qaytangi turtkilasangiz sovib ketadi. Bir gal yozolmaydi, qiyshiq yozadi yoki umuman dars qilmaydi. Keyingi gal o'zi harakat qilib sekin-sekin uddalaydi", dedi.
Har doim darsdan rus o'qituvchisi o'qishdan so'ng: "Умница!", "Молодец!" deya maqtar, darsdan so'ng, u qizaloq xursand bo'lib qaytadigan bo'ldi. Darslarini o'zi qilib tashlar, ko'pincha o'zi "Darsimni qilishim kerak" deb qo'yardi😁
Televizorda ham ko'rgandim, olimlarning aniqlashicha 8 yoshgacha bo'lgan bolalarning miyasi tanqidni qabul qilmas ekan😁
P.s. Suratda Van Gogning asari🖤
@bibliofilsworld
