ҲЕЧ КИМ ХАВФДАН ҲОЛИ БЎЛОЛМАЙДИ
Бугун зерикканингиздан кўчага чиқасиз, ўзингизга ўхшаган бекорчилар билан юзма-юз туриб бўлмағур гапларни гаплашасиз. Кеча ё бир неча кун аввал уларнинг қай бири қаерларда бўлгани, кимлар билан мулоқотда бўлганини билмайсиз. Гўёки сизга касаллик ҳеч қачон юқмайди, ён-атрофингизда ҳам инфекцияни юқтирганлар йўқлигига ишончингиз комил. Хуллас, суҳбатдошларингиз атрофга аланглаб, ниқоби нафасини қайтараётганини айтиб, уни бўйнига тушириб олади. Сиз парво қилмайсиз. Бир-икки соатлик гурунгдан кейин уйингизга кирасиз. Ўғлингиз, қизингиз ёхуд набирангиз югуриб келиб бўйнингизга осилади. Сиз ҳам уни эркалаб ўпасиз... Бир неча кундан кейин аввал норасидангизнинг, кейин сизнинг иситмангиз чиқа бошлайди...
Ойнаи жаҳонда хорижий давлатларда кўча-кўйларда нафаси бўғилганидан жон таслим қилаётган кишиларни кўрмадингизми? Уларнинг ақли сизникичалик эмасмиди? Улар ўзини эҳтиёт қила билмасмиди? Касалликнинг оқибати ҳақида эшитмаган эдими? Улар ҳам инсон эди, улар учун ҳам умр, ҳаёт азиз эди. Аммо улар лаҳзаларни бой берган эди, эртароқ касалликдан сақланиш чораларини кўришмаган эди. Кўзга кўринмас вируснинг нималарга қодир эканини тасаввур қилишмаган эди. Худди сиз каби...
Кўзингизни очинг, азиз ҳамюртим. Сизнинг ҳаётингиз биз учун қадрли. Коронавирус қурбони ёхуд унинг тарқатувчиси бўлиб қолманг. Ўзингизни эҳтиёт қилинг. Уйдан чиқманг. Оила аъзоларингизни ҳам уйда қолишларини таъминланг. Нимадан қийналсангиз, бу ҳақда телефон орқали маҳаллангиз ва тегишли идораларга маълум қилинг. Бугун барча чоралар сизнинг – халқимизнинг саломатлигини асраш, пандемиядан эсон-омон, йўқотишларсиз олиб ўтишга қаратилган. Кўриб турибсиз, ҳукуматимиз бу мақсад учун ҳеч нимани аямаяпти. Фақат биз уйда қолиб, карантин қоидаларига сўзсиз амал қилсаккина, бу чоралар ўз самарасини беради. Шуни унутмайлик!
Бугун зерикканингиздан кўчага чиқасиз, ўзингизга ўхшаган бекорчилар билан юзма-юз туриб бўлмағур гапларни гаплашасиз. Кеча ё бир неча кун аввал уларнинг қай бири қаерларда бўлгани, кимлар билан мулоқотда бўлганини билмайсиз. Гўёки сизга касаллик ҳеч қачон юқмайди, ён-атрофингизда ҳам инфекцияни юқтирганлар йўқлигига ишончингиз комил. Хуллас, суҳбатдошларингиз атрофга аланглаб, ниқоби нафасини қайтараётганини айтиб, уни бўйнига тушириб олади. Сиз парво қилмайсиз. Бир-икки соатлик гурунгдан кейин уйингизга кирасиз. Ўғлингиз, қизингиз ёхуд набирангиз югуриб келиб бўйнингизга осилади. Сиз ҳам уни эркалаб ўпасиз... Бир неча кундан кейин аввал норасидангизнинг, кейин сизнинг иситмангиз чиқа бошлайди...
Ойнаи жаҳонда хорижий давлатларда кўча-кўйларда нафаси бўғилганидан жон таслим қилаётган кишиларни кўрмадингизми? Уларнинг ақли сизникичалик эмасмиди? Улар ўзини эҳтиёт қила билмасмиди? Касалликнинг оқибати ҳақида эшитмаган эдими? Улар ҳам инсон эди, улар учун ҳам умр, ҳаёт азиз эди. Аммо улар лаҳзаларни бой берган эди, эртароқ касалликдан сақланиш чораларини кўришмаган эди. Кўзга кўринмас вируснинг нималарга қодир эканини тасаввур қилишмаган эди. Худди сиз каби...
Кўзингизни очинг, азиз ҳамюртим. Сизнинг ҳаётингиз биз учун қадрли. Коронавирус қурбони ёхуд унинг тарқатувчиси бўлиб қолманг. Ўзингизни эҳтиёт қилинг. Уйдан чиқманг. Оила аъзоларингизни ҳам уйда қолишларини таъминланг. Нимадан қийналсангиз, бу ҳақда телефон орқали маҳаллангиз ва тегишли идораларга маълум қилинг. Бугун барча чоралар сизнинг – халқимизнинг саломатлигини асраш, пандемиядан эсон-омон, йўқотишларсиз олиб ўтишга қаратилган. Кўриб турибсиз, ҳукуматимиз бу мақсад учун ҳеч нимани аямаяпти. Фақат биз уйда қолиб, карантин қоидаларига сўзсиз амал қилсаккина, бу чоралар ўз самарасини беради. Шуни унутмайлик!