#یادداشت پانزدهم
یکی از مزایای تماشای بیرون از پنجره این است که شاید منظره‌هایی را بتوانی تماشا کنی که کم‌نظیرند و زیاد اتفاق نمی‌افتند.
مثلا وقتی باران تمام شده و ابرها سفید و تکه‌تکه شده‌اند و خورشید در آسمان آبی دارد از لابه‌لای آنها سعی می‌کند خودش را به هر آنچه روی زمین هست برساند. دراین‌صورت موقع حرکت تکه‌های ابر بر فراز کوه‌ها می‌بینی که سایه‌ای پهن و بزرگ با ملایمت روی دامنه‌ی کوه می‌افتد و در حیرت و شگفتی آرام آرام به سمت بالای کوه حرکت می‌کند. بعد دوباره کوه به رنگ روشن کرمی خودش برمی‌گردد و آن سایه به پشت کوه می‌رود . جایی که الان سایه شده و از این‌طرف که من هستم دیده نمی‌شود. این حرکت آرام سایه روی کوه و تغغیر رنگ آن از صحنه‌های شاید کمیابی است که امروز موفق به تماشای آن شدم.
یا شاید منظره‌ای از دو گنجشک را ببینی که روی آخرین شاخه‌های خشک و لخت درخت با بی‌خیالی و راحتی می‌نشینند و سرشان با سرعت به این‌سو و آن‌سو حرکت می‌کند. نمی‌دانم آن گنجشک چطور دنیا را مشاهده می‌کند. اما می‌دانم که حداقل ما این شانس را پیدا کرده‌ایم که زیبایی باشکوه درخت و شگفتی حرکت سایه‌ای ابرها روی کوه و شکفتن گل‌های صورتی روی درخت‌های خشک را ببینیم.
ابرهای سفید بالای کوه به پرواز درآمده‌اند و به‌زودی دوباره سایه‌ای بر کوه خواهند انداخت. شاید یک نفر دیگر هم از پنجره‌ای دیگر مشغول تماشای این صحنه بی‌نظیر باشد.
پی‌نوشت: من دوست دارم چیزهایی را که می‌بینم، به‌جای عکس گرفتن با کلمه‌ها توصیف کنم و حقیقتا پنجره‌نوشت جایی برای تمرین این لذت برای من است. سپاسگزار همراهی‌تان هستم.
📇🖊 قاصدک
بیست و ششم اسفندماه ۱۴۰۲
@panjerehnevesht
یکی از مزایای تماشای بیرون از پنجره این است که شاید منظره‌هایی را بتوانی تماشا کنی که کم‌نظیرند و زیاد اتفاق نمی‌افتند.
مثلا وقتی باران تمام شده و ابرها سفید و تکه‌تکه شده‌اند و خورشید در آسمان آبی دارد از لابه‌لای آنها سعی می‌کند خودش را به هر آنچه روی زمین هست برساند. دراین‌صورت موقع حرکت تکه‌های ابر بر فراز کوه‌ها می‌بینی که سایه‌ای پهن و بزرگ با ملایمت روی دامنه‌ی کوه می‌افتد و در حیرت و شگفتی آرام آرام به سمت بالای کوه حرکت می‌کند. بعد دوباره کوه به رنگ روشن کرمی خودش برمی‌گردد و آن سایه به پشت کوه می‌رود . جایی که الان سایه شده و از این‌طرف که من هستم دیده نمی‌شود. این حرکت آرام سایه روی کوه و تغغیر رنگ آن از صحنه‌های شاید کمیابی است که امروز موفق به تماشای آن شدم.
یا شاید منظره‌ای از دو گنجشک را ببینی که روی آخرین شاخه‌های خشک و لخت درخت با بی‌خیالی و راحتی می‌نشینند و سرشان با سرعت به این‌سو و آن‌سو حرکت می‌کند. نمی‌دانم آن گنجشک چطور دنیا را مشاهده می‌کند. اما می‌دانم که حداقل ما این شانس را پیدا کرده‌ایم که زیبایی باشکوه درخت و شگفتی حرکت سایه‌ای ابرها روی کوه و شکفتن گل‌های صورتی روی درخت‌های خشک را ببینیم.
ابرهای سفید بالای کوه به پرواز درآمده‌اند و به‌زودی دوباره سایه‌ای بر کوه خواهند انداخت. شاید یک نفر دیگر هم از پنجره‌ای دیگر مشغول تماشای این صحنه بی‌نظیر باشد.
پی‌نوشت: من دوست دارم چیزهایی را که می‌بینم، به‌جای عکس گرفتن با کلمه‌ها توصیف کنم و حقیقتا پنجره‌نوشت جایی برای تمرین این لذت برای من است. سپاسگزار همراهی‌تان هستم.
📇🖊 قاصدک
بیست و ششم اسفندماه ۱۴۰۲
@panjerehnevesht