💢خطاهای زیمباردو در طراحی و اجرای آزمایش استنفورد💢
ما همه میدانیم که بخشی از رفتار انسان تابع ویژگیها و صفات شخصیتی او و بخشی دیگر ناشی از شرایط محیطی است.
اما آیا بر اساس تجربهی زندان استنفورد باید بپذیریم که محیط بر صفات شخصیتی برتری دارد؟
واقعیت این است که این نتیجهگیری حداقل از آزمایش زندان استنفورد حاصل نمیشود.
خطاهای متعددی در آزمایش استنفورد وجود داشته که برخی از آنها را در اینجا با هم مرور میکنیم:
آگهی جذب با عنوان تجربه زندان
در عنوان آگهی زیمباردو آمده بود که در جستجوی تعدادی داوطلب برای شرکت در یک آزمایش روانشناسی درباره زندان هستند.
درست است که این افراد ناهنجار گزارش نشدهاند؛ اما بررسیها و مطالعات بعدی نشان داد که وقتی در عنوان آگهی از عبارت زندان استفاده میکنید، افرادی که تماس میگیرند و داوطلب میشوند، در مقایسه با متوسط جامعه تمایل بیشتری به نمایش و ظهور و بروز رفتارهای خشونت آمیز دارند.
[ مطالعه بیشتر: The real lesson of Stanford Prison Experiment ]
زیمباردو در دو نقش: محقق و سرپرست زندان
یک خطای مهم دیگر در طراحی تجربه این بود که زیمباردو خود نیز در بازی شرکت داشت.
ضمن اینکه شرکتکنندگان او و هویتش را میشناختند.
در اینجا دو مشکل به وجود میآید:
وقتی آزمایشگر خود وارد آزمایش – آن هم چنین آزمایشی – میشود، این احتمال که او آزمایش را ناخواسته به سمتی که میل دارد هدایت کند افزایش مییابد. چنانکه مشخصاً در بخشی از آزمایش چنین اتفاقی افتاده است (بدون طرح قبلی، جاسوسی در میان جمع زندانیان فرستاده شده تا مطمئن شوند که آیا آنها واقعاً قصد شلوغ کردن دارند؟).
مشکل دوم هم اینجاست که وقتی زندانبان در مقابل زیمباردو – که استاد دانشگاه استنفورد و طراح آزمایش است – خشونتی انجام میدهد و میبیند که زیمباردو شاهد است و چیزی نمیگوید، حس میکند که هنوز جا برای خشونت بیشتر هست و رفتار قبلی تایید شده است.
در واقع شاید اگر زیمباردو در آنجا نبود، زندانبانها بیشتر به منطق و چارچوبها و اصول خود مراجعه میکردند و دلگرمِ تأیید تلویحی زیمباردو نبودند.
[ مطالعه بیشتر: طرح کلی آزمایش (گزارش دانشگاه استنفورد) ]
استفاده نکردن از گروه کنترل
این یکی از واضحترین خطاهای آزمایش استنفورد است.
وقتی شما در چنین آزمایشی یک گروه کنترل داشته باشید، میتوانید مشخص کنید که چه متغیری روی چه متغیرهایی تأثیر گذاشته است.
این آزمایش بدون وجود گروه کنترل، به یک نمایش نزدیک شده است.
الان دقیقاً نمیدانیم که اثر چه چیزی اندازهگیری شده و چه اتفاقی افتاده و چه چیزی در مقایسه با چه چیز دیگری مهم یا کماهمیت است.
فقط میدانیم که در یک نمایش زندانی و زندانبان که کارگردان همزمان بازیگر هم بوده، یک خشونت اتفاق افتاده است.
@SocialPsychologyTexts@all_psychology_bot#ایپا