Otdan ot yasalishi:
–ak (-ek). O‘xshatish ma’nosini ifodalovchi bu qo‘shimchani ham
hozirgi zamon turk tilida bir nechta so‘zdagina uchratish mumkin: top-
ak, sol-ak, baş-ak, ben-ek, dur-akkabi.
–ay (-ey). Bu qo‘shimchani turk tilidagi gün-ey, kuz-ey, shuningdek,
keyinchalik yasalgan bir-ey va fe’ldan yasalgan dik-ey, yat-ay, düş-ey
so‘zlarida uchratish mumkin.
–ca (-ce, -ça, -çe). Bu qo‘shimcha, aslida, shakl yasovchidir (insan-
ca, yavaş-ça), ammo keyinchalik u o‘z vazifasini o‘zgartirib, so‘z
yasovchi qo‘shimchaga aylangan. U so‘z yasovchi qo‘shimcha sifatida
turk tilida til nomlarini yasagan: Alman-ca, İngiliz-ce, Arap-ça, Fransız-
ca, Özbek-çe, Türk-çe, Fars-ça kabi.Ba’zan bu qo‘shimcha
qoliplashgan holda alohida otlar yasagan: ala-ca, kara-ca, ak-ça, ak-çe
kabi.Bunday qoliplashgan shakl ko‘pincha Turkiyadagi joy nomlarida
kuzatiladi: Sütlü-ce, Kanlı-ca, Çekme-ce, Tuzlu-ca, Çamlı-ca, Yarım-ca,
Derin-ce, Yeni-cekabi.
–cı (-ci, -cu, -cü, -çı, -çi, -çu, çü) qo‘shimchasi turk tilidagi eng
samarador otdan ot yasovchi qo‘shimchalardan biri bo‘lib, uning asosiy
vazifasi, otga qo‘shilib, kasb-hunar, mashg‘ulot va ish bajaruvchi shaxs
otlari yasashdir: av-cı, eski-ci, bek-çi, araba-cı, söz-cü, koltuk-çu, aş-çı,
çöp-çü, oyun-cu, üfürük-çü, simit-çi, süt-çü kabi.
Ushbu qo‘shimcha yordamida yasalgan kasb-hunar, mashg‘ulot
nomlarini bildiruvchi otlarning oxiriga mavhum ot yasovchi –lık, -lik, -
luk, -lük qo‘shimchasi qo‘shilishi natijasida yangi otlar yasaladi: av-cı-
lık, kitap-çı-lık, teneke-ci-lik, bek-çi-lik, pul-cu-luk, yoğurt-çu-luk, göz-
cü-lük, süt-çü-lük kabi.