#تحلیل_ایران_داخ
#آلمان
#سیاست_نظامی_دفاعی
"مسئولیت پذیری بیشتر" آلمان در سایه رقابت های حزبی(بخش اول)
📝مصطفی مالکی
🔺 آنه گرِت کرامپ کارِن باوِر (معروف به آ کا کا) تنها چند روز پس از انتصابش به عنوان وزیر دفاع آلمان خواهان افزایش بودجه نظامی شده است. واژۀ "مسئولیت پذیری" بیشتر آلمان در چالش های امنیتی-نظامی جهانی از مفاهیمی است که در سال های اخیر بیش از پیش در گفتمان سیاست خارجی آلمان بکاربسته شده، تیتر روزنامه ها قرار گرفته و یا در کتاب سفید سیاست های دفاعی و نظامی آلمان به آن اشاره شده است.
🔻 همکاری های نظامی با دیگر شرکای اروپائی همانند فرانسه، بویژه در پی کاهش قدرت مانور ایالات متحده به عنوان قدرت اول جهانی در "بلوک غرب"، می تواند هم بهانۀ مناسبی برای آلمان برای عرضه اندام (دوباره) در عرصه امنیت بین الملل تلقی شوند و هم توجیهی برای افزایش بودجه نظامی آلمان در برابر فشار همپیمانان اروپائی و فراآتلانتیک. پروژۀ "ارتش اروپائی واقعی"، آنگونه که ماکرون از آن یاد می کند، از یک سو، و فشار ایالات متحده آمریکا بر آلمان برای مشارکت بیشتر مالی و نظامی در عملیات های فرامرزی، از سوی دیگر، توجیه این سیاست افزایش بودجه توسط آ کا کا را آسان تر می کنند.
🔺 اما بنظر می رسد آنچه امروز بر افزایش احتمال اتخاذ رویکردی مطابق با مفهوم "مسئولیت پذیری بیشتر" آلمان افزوده است، تصدی پست وزیر دفاع توسط آ کاکای دموکرات مسیحی است. به منظور اثبات خود به عنوان وزیر جدید دفاع آلمان او به دنبال طرح ایده های جدید از جمله افزایش بودجه برای ارتش آلمان و یا رویکرد جدید نظامی فرای سیاست های صرفاً دفاعی و آموزشی خواهد بود. او همچنین به عنوان رئیس بزرگترین حزب حال حاضر آلمان، دموکرات مسیحی، و به عنوان یکی از شانس های اول صدراعظمی بعد مرکل از وزن سیاسی خاصی برای پیشبرد اهداف خود برخوردار است. اما اتخاذ چنین رویکردی بدون مانع نخواهد بود.
🔻 در این بین، شخصی که می تواند بر سر راه آکا کا مستقیم و یا غیر مستقیم مانع تراشی کند، کسی نیست جز اولاف شولتس، وزیر دارائی آلمان. اولاف شولتس، که همزمان معاون صدراعظم است و مهمترین وزارت خانه دولت فدرال را هدایت می کند، از طرفی مسئول تخصیص بودجه دولت آلمان (از جمله بودجه دفاعی) است و از طرف دیگر یکی از مهمترین اعضای حزب سوسیال دموکرات و خود کاندیدایی مطرح از سوی رسانه ها و افکار عمومی برای پست صدراعظمی. او نیز قطعاً از سوی حزب خود که همواره ممانعت از جنگ، محدودیت در صادرات تسلیحات، مخالفت با عملیات های نطامی خارج از مرزها را یدک می کشد، تحت فشار خواهد بود. بویژه آنکه در شرایط کنونی و پس از ده سال اوج گیری اقتصادی آلمان و سرریز شدن درآمدهای دولت در سال های اخیر، همه چیز حاکی از آن است که دوران بهاری این اقتصاد رو به پایان بوده و رشد اقتصادی شیب ملایم تری را نسبت به گذشته طی خواهد کرد.
🔺 به دلیل مازاد درآمد و تقسیم آن بین وزارت خانه های مختلف و به طبع آن اختصاص اعتبارات بیشتر به وزارت دفاع آلمان، افزایش بودجه دفاعی در چند سال گذشته سهل و ممکن بود. اما اکنون از دید یک وزیر دارائی اوضاع بگونۀ دیگری است. این می تواند یک دلیل منطقی وفنی و یا بهانه ای خوب برای شولتس برای مخالفت با ایدۀ آ کا کا باشد.
🔻 اما سوای این دلیل و منطق، این رقابت های حزبی هستند که همواره نقش ایفا می کنند. طبیعی است سوسیال دموکرات ها ودموکرات مسیحی ها دو رقیب سنتی در آلمان که اکنون در دولتی ائتلافی موسوم به "ائتلاف بزرگ" امور اجرائی آلمان را پیش می برند، به دنبال روزنه هایی برای امتیازگیری از یکدیگر و یا شکست طرف مقابل باشند.
🔺
ریاست آ کا کا بر حزب و تأثیر وزن سیاسی آن بر رویکرد دفاعی و نظامی آلمان بویژه در افزایش بودجه برای دموکرات مسیحی ها و آینده سیاسی آ کاکا به همان اندازه می تواند مهم باشد که بهره برداری سیاسی-حزبیِ سوسیال دموکرات ها از زمینه سازی برای شکست رأس حزب رقیب در سمت یک وزیر.🔻 بنابراین می توان انتظار داشت که موضوع "مسئولیت پذیری بیشتر" آلمان ها در عرصه سیاست بین الملل و سیاست های دفاعی-نظامی ائتلاف های بلوک غرب بهانه ای برای رقابت حزبی و شخصی میان دو کاندیدای احتمالی صدراعظمی باشد.
🔺 در این بین، می توان انتظار داشت شکست های پی در پی سوسیال دموکرات ها در انتخابات گذشته منجر به کاهش شدید قدرت سیاسی این حزب در بوندستاگ و به طبع آن کاهش قدرت چانه زنی آنها در مقابله با جاه طلبی های نظامی و دفاعی برخی از سیاست مداران محافظه کار شود. آنچه که این گمانه زنی را بیشتر می کند، حضور وزیر سابق دفاع آلمان، اورزولا فون دِر لاین، در رأس کمیسیون اروپائی است که او نیز از حمایت قاطع امانوئل مکرونی برخوردار است که بیش از هر کسی در پی تقویت سیاست های مستقل دفاعی و نظامی اروپائی است.
ورود به کانال ایران-داخ:👇👇👇👇👇
🆔
@IranDachGesellschaft
