غزل
خوږې مينې
دمینې پیر او پلور وو څه اړیکه یې پاللـــه
زلمي له نازه ډک وو څه نزدیکه یې پاللـــه

دِراز او ناز دې یو هدف ملګري به راټول وو
څه وخت دیارنې وو ښه شریکه یې پاللــه

په یوه وړه خبره به وه یو بل ته ورځار وو
عجیبه ملنګــي وه! چــې باریکه یې پاللــه

فراق به یې څه بل رنګه کانې په سړي وکړې
سړی به یې وژلو څومره کړیکه یې پاللــه

چې بېل به شو یو تن رانه ملګری پاکه ربه
یادونــو به یې درد سره انتیکه یې پاللــه

دې خپلې خوږې مینې به یې تل کړله پالنه
له مینې سره جوړ وو ځارڅه شیکه یې پاللـه

جــوړېږي نه دیار دِبېلتون زخم دې په زړه
یادېږي مې شاهده څومره څړیکه یې پاللــه

شاهد دردمند
@Shahiddrdmnd