من ز پای جان گشودم رشته‌ی دلبستگی‌ها
تا مگر دستی زنم در دامن وارستگی‌ها

با بریدن‌ها دل از آشوب دریا شست ساحل
موج بی‌آرام شد پیوسته از پیوستگی‌ها

گرمی وشوری ندارد ساز سیل از تند رفتن
نغمه جویی روان کرد اشکم از آهستگی‌ها

جست و جو را ره‌ها رفتم، بیا انگشت حیرت
منزلی بنما، بر آسایم مگر زین خستگی‌ها.

سهراب سپهری

موج بی‌آرام | از کتاب: هنوز در سفرم


◼️ سهراب‌خوانی
● @Reading_sohrab