شاعر
عبدالجلیل عمر

بـریـمـن لـه دغـه ګـامـه راتـه ښـکاري
حـوصلـه خـودی تمـامـه راتـه ښکاري

سخت ستومانه یې دمه شه زماغیږکې
بـلا سـتـړې او نـا ارامـه راتـه ښـکـاري

دظلمت شپې لاړي راغلوروڼ سهرپري
درڼـا پـه لـور جـانـانـه راتـه ښـکـاري

شړق دزلفو یې اوس هغه نخری نکړی
مات رامات یې بی ارمانه راته ښکاري

دا خالې تش تبسم دي داسې بریښې
دا خـندا دی لـه نـاکامـه راته ښکاري

رقیبان درته په ملا مات شول جانانه
زلیـل شـوی او بـدنـامـه راتـه ښـکـاري

چې عـمـر عـبدالجـلیل یار تـنها پریـښو
زړه یې مات دی بې مرامه راته ښکاري