◼️Address (آدرس کیف پول)

آدرس کیف پول، رشته­‌ای از حروف و اعداد است که به عنوان شماره حساب برای معاملات رمزنگاری شده محسوب می‌‌شود. آدرس­‌ها می­‌توانند به صورت عمومی به اشتراک گذاشته شوند. هر کوین یک آدرس منحصربه‌فرد دارد که مشخص می­‌کند روی بلاک چین قرار دارد. این آدرس، موقعیت مکانی است که در آن داده‌ها ذخیره شده و هر گونه تغییر در آن ثبت می­ شود.

◼️Public Key (کلید عمومی)

کلید عمومی یک آدرس کیف پول منحصربه‌فرد است که شامل رشته‌ای از اعداد و حروف می­‌شود. عملکرد کلید عمومی مشابه شماره حساب بانکی شماست که برای دریافت رمزارز استفاده می‌شود.

◼️Private key (کلید خصوصی)

رشته­‌ای از اعداد و حروف که برای دسترسی به کیف پول شما استفاده می‌شود، کلید خصوصی نام دارد. در حالی که کیف پول شما توسط یک کلید عمومی نشان داده می­‌شود؛ کلید خصوصی، رمز عبور کیف پول شماست که باید از آن مراقبت کنید. شما هنگام فروش یا برداشت رمزارزها به این کلید نیاز دارید، زیرا این کار به عنوان امضای دیجیتالی شما محسوب می‌­شود.

◼️Signature (امضاء)

زمانی که یک معامله در شبکه بلاک چین انجام می­‌دهید، باید معامله را با کلید خصوصی خودتان امضا کنید. این امضای رمزنگاری شده، به شما اجازه می­‌دهد که مالکیت خود را اثبات کنید.

◼️Software Wallet
(کیف پول نرم­ افزاری)

کیف پول نرم‌افزاری یک شکل رایج از کیف پول است که در آن کلید خصوصی برای فرد در پرونده‌­های نرم‌افزاری روی کامپیوتر ذخیره می‌شود (کیف پول نرم‌افزاری مانند تراست ولت).

◼️Hardware Wallet
(کیف پول سخت ­افزاری)

کیف پول سخت‌افزاری یک وسیله فیزیکی، شبیه به USB است که اطلاعات مربوط به رمزارزها را در خود ذخیره می­‌کند و امن‌ترین راه برای نگهداری رمزارزها محسوب می‌شود (کیف پول سخت‌افزاری مانند لجر نانو اس).

◼️Paper Wallet
(کیف پول کاغذی)

ذخیره کردن رمز کیف پول (کلید خصوصی) روی یک سند فیزیکی، آن را به یک کیف پول کاغذی تبدیل می‌کند.