راستش من به سکوت کردن عادت کردم یعنی وقتی یچی اذیتم می‌کنه به زبون نمیارم وقتی سرم پر حرفه به زبون نمیارم ناراحتیم از آدما رو به زبون نمیارم وقتی یکی گریه می‌کنه از قشنگی فیک دنیا براش نمیگم تو اوج عصبانیت نمیگم چه مرگمه و.. من اینطوری بزرگ شدم البته یه زمانی میخواستم حرف بزنم ولی این آدما کاری کردن سکوت رو ترجیح بدم.