Паул Верлен
*
У йиғлайди юрагимда
Ёғган каби шаҳарга ёмғир.
Бемажоллик ясаб танамда
Ич-ичимга сингади оғир.

Куй чалади ерда, томларда
Томчиларнинг майин ёғиши.
Ўз-ўзидан зериккан қалбни
Юпатади унинг товуши.

Йиғлаяпти - буткул ўзидан
Нафратланар қалб кўшкисида.
Хиёнатга жой йўқ-ку, аммо
Бежизмасдир унинг ўксиши..?

Муҳаббатсиз, нафратсиз умр —
Xаробага мумкиндир менгзаш.
Бахтсиз эканимни уларсиз
Англаб туриб яшамоқ, яшаш...

Муҳиддин Нидо таржимаси

https://t.me/Aytolmagan_dilim