بارها پیش از این گفته شده بود که زور آن‌چیزی که با نام جریان پان‌ترکیستی در تبریز شناخته می‌شود بسیارکم و ناچیز است و همه‌ی تصورات از میدان‌داری این جریان، حاصل یک اشتباه محاسباتی و البته تبلیغات کذب این جریان و صدالبته حمایت‌های مسئولین است. از امثال نادرخان قاضی‌پور تا ائمه‌‌ی جمعه. هر اتفاقی هم قبلا افتاده (روزنامه‌ی ایران یا فیتیله)، بنا بر ماهیت خاص آن اتفاق تبدیل به اعتراضی عمومی شده است و نه قدرت این جریان در سازمان‌دهی. همه‌ی آن اعتراضات (مخصوصا دومی) با همراهی غیرمستقیم و همدلی ارگان‌های رسمی برگزار شده است. جریان پان‌ترکیستی تاکنون مستقلاً حتی یک تجمع سیصد نفری مشخص «سیاسی» و در برابر قدرت در تاریخ تبریز برگزار نکرده است. حتی اعداد خیلی پایین‌تر هم. از یک هفته پیش تمامی کانال‌ها و رسانه‌های پرتعداد این جریان اعلام کردند که آذربایجان به اعتراضات سراسری ایران و فارس‌ها نخواهد پیوست و اصلا مسئله‌اش جداست و مردم ترک آگاهند و از این‌دست مزخرفات. در کنار آن، همه را دعوت کردند که با حضور میلیونی! نه در خیابان، که در جوار استاندار، فرماندار، امام جمعه و نمایندگان مجلس و در محیط امن استادیوم حاضر شوند تا در بازی تراکتور-استقلال در روز جمعه (امروز)، از شرف آذربایجان در برابر فارس‌های کثیف دفاع کنند. چندتا شعار نژادپرستانه بدهند و نشان دهند که فقط آذربایجان برای‌شان مهم است و اعتراضات سراسری مال فارس‌هاست (دقیقا همین ادبیات، شک نکنید). همه‌ی این کولاک‌کردن‌ها و خط‌ونشان‌کشیدن‌ها حاصل‌اش شد این عکس که در پیوست می‌بینید. شاید این بازی کم‌تماشاگرترین بازی تراکتور-استقلال در چندسال اخیر باشد با نهایتاً سی‌وپنج هزار نفر تماشاگر. از اینکه چرا مشخصاً تبریز فعلاً در اعتراضات سراسری اخیر در حاشیه بوده و نقش محوری بازی نکرده است (همینطور خود شهر اصفهان، شیراز، مشهد و تقریبا تمام کلان‌شهرهای توسعه‌یافته‌تر غیر از تهران)، در آینده بیشتر صحبت خواهیم کرد. به‌دلیل اینکه به‌زعم بسیاری، قدرت جریان پان‌ترکیستی عامل تاثیرگذارِ جلوگیری از وقوع اعتراضات در تبریز است، فعلاً این یادداشت کوتاه را نوشتم تا در تحلیل‌ها تجدید نظری صورت گیرد. http://bakhtare-emruz.com/168-2/