֎ عهد عتیق
شاید اغراقآمیز به نظر برسد، اما درخشانترین نثر فارسی برای من ترجمهی قدیمی عهد عتیق است (به همت انجمن کتاب مقدس ایران). خیلیها حتماً خواهند گفت تا وقتی تاریخ بیهقی یا مقالات شمس یا فلان متن و فلان متن هست، چرا عهد عتیق؟ اما این اثر به قدری در اذهان فارسی بلند است که کسی منکر اعجاز نحو و کلماتش نخواهد شد.
«پایهایت در نعلین چه بسیار زیباست. حلقههای رانهایت مثل زیورها میباشد که صنعت دست صنعتگر باشد. ناف تو مثل کاسهی مدوّر است که شراب ممزوج در آن کم نباشد... ای محبوبهی من و کبوترم و ای کاملهی من.»
زبان فروغ در شعرهای آخرش و همینطور زبان شاملو متأثر است از این کتاب. وسوسهی ترجمهی دوبارهاش مدام در ذهنها خلیده. مثل ترجمهی «کتاب ایوب» قاسم هاشمینژاد یا ترجمهی «غزلغزلهای سلیمان» شاملو. اما حتا این دو تن هم با آن قریحهی ناب نتوانستند نه بالاتر، دستکم همشانهی ترجمهی قدیمی بایستند. من فکر میکنم «آنِ» این اثر به خاطر فاصلهای است که مترجمانش با زبان فارسی دارند، و این درسی است که از اینها میگیرم. ویلیان گلن و هنری مارتین دو مبلّغ مسیحی بودند که فارسی یاد گرفتند تا کتاب مقدس را در ایران و هند ترجمه کنند. بنابراین ترجمهی کتاب از اینهاست، و فاضلخان همدانی (گروسی) که بهاشتباه مترجم این کتاب میشناسدش، فقط دستیار ترجمه بوده و بس. ﴿کلیک کنید: متن کامل﴾
نویسنده: زیتون مصباحینیا ❖ ستون: خندۀ مدوسا
www.baru.wiki ❖ t.me/Baruwiki
شاید اغراقآمیز به نظر برسد، اما درخشانترین نثر فارسی برای من ترجمهی قدیمی عهد عتیق است (به همت انجمن کتاب مقدس ایران). خیلیها حتماً خواهند گفت تا وقتی تاریخ بیهقی یا مقالات شمس یا فلان متن و فلان متن هست، چرا عهد عتیق؟ اما این اثر به قدری در اذهان فارسی بلند است که کسی منکر اعجاز نحو و کلماتش نخواهد شد.
«پایهایت در نعلین چه بسیار زیباست. حلقههای رانهایت مثل زیورها میباشد که صنعت دست صنعتگر باشد. ناف تو مثل کاسهی مدوّر است که شراب ممزوج در آن کم نباشد... ای محبوبهی من و کبوترم و ای کاملهی من.»
زبان فروغ در شعرهای آخرش و همینطور زبان شاملو متأثر است از این کتاب. وسوسهی ترجمهی دوبارهاش مدام در ذهنها خلیده. مثل ترجمهی «کتاب ایوب» قاسم هاشمینژاد یا ترجمهی «غزلغزلهای سلیمان» شاملو. اما حتا این دو تن هم با آن قریحهی ناب نتوانستند نه بالاتر، دستکم همشانهی ترجمهی قدیمی بایستند. من فکر میکنم «آنِ» این اثر به خاطر فاصلهای است که مترجمانش با زبان فارسی دارند، و این درسی است که از اینها میگیرم. ویلیان گلن و هنری مارتین دو مبلّغ مسیحی بودند که فارسی یاد گرفتند تا کتاب مقدس را در ایران و هند ترجمه کنند. بنابراین ترجمهی کتاب از اینهاست، و فاضلخان همدانی (گروسی) که بهاشتباه مترجم این کتاب میشناسدش، فقط دستیار ترجمه بوده و بس. ﴿کلیک کنید: متن کامل﴾
نویسنده: زیتون مصباحینیا ❖ ستون: خندۀ مدوسا
www.baru.wiki ❖ t.me/Baruwiki