در دهه ی ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ بود که کارشناسان بر اهمیت اساسی نیازهای عاطفی صحه گذاشتند. هری هارلو روانشناس در آزمایش هایی معروف (و بسیار بی رحمانه) میمون های نوزاد را کمی بعد از تولد از مادرانشان جدا و در قفس هایی کوچک محصور کرد. وقتی به بچه میمونها فرصت انتخاب داده می شد تا از میان مادر بدلی فلزی مجهز به شیشه شیر و مادر بدلی پارچه ای و نرمی بدون شیر یکی را برگزینند ، آنها با تمام توان به مادر پارچه ای بدون شیر می چسیدند. آن بچه میمونها چیزی می دانستند که جان واتسون و کارشناسان مجله اینفنت كر از آن خبر نداشتند: پستانداران نمی توانند فقط با غذا زنده بمانند. به پیوندهای عاطفی هم نیاز دارند ...


|یووال_هراری|
|انسان خداگونه|