1400/05/??
🍶||گاهی آدم،کم می آورد.
خسته میشود و از قوی بودن دست می‌کشد.
گاهی آدم از تنهایی و بی پناهی اش بغض میکند،گوشه ای مچاله میشود.
زانوی بی‌کسی اش را در آغوش میگیرد و درد های چندین ساله اش را از دریچه ی چشمان بی پناهش بیرون می‌ریزد.
کاش میانِ این سکوت و انزوای بی رحمانه،کسی از راه می‌رسد.
کسی که تکیه گاه میشد، کسی که با لحن مهربانه حمایتت میکرد.
نگران نباش، من هستم🤍☁️
#photo