می‌دونین؟ بعضیا میان تو زندگیتون، شماها حتی متوجه این هستین که ممکنه همیشگی نباشن، ولی سعی می‌کنید نزدیک بهشون بمونید.
این آدما شاید برن، اونوقته که شما میمونید و آهنگایی که واسشون فرستادین، لقب هایی که بهشون دادین، عکسایی که باهاشون به اشتراک گذاشتین.. شعرها یا متن هایی که واسشون خوندید..
آره شما می‌مونید و هزاران خاطره ای که حالا نمی‌دونید باهاش چیکار کنین..
ولی دنیا اینجا تموم نمیشه، اگر خوش شانس باشین و امیدتون رو از دست ندید، یک نفر وارد زندگیتون میشه که همه‌ی اون خاطرات رو متعلق به خودش می‌کنه و حتی اجازه نمیده فکرتون جای دیگه ای جز اون مکان امنی که واستون ساخته بشه!

آدمایی که اصطلاحا "پناه" ان این شکلی ان...