ولی از ی جایی به بعد انگار همه اتفاقات تورو به ی جایی میرسونن تا فقط مرگ و بطلبی و دیگه فرقی نداره زمان چطور میخواد بگذره، با غم و شادی، اشک یا خنده، حرف زدن با کسایی که آرومت میکردن، انجام کارایی که دوست داشتی فقط ی جایی برای خودت تو تاریکی پیدا میکنی و منتظر میمونی تا لحظه های اخر برسن .