شب بیست وهفتم ماهش🌙

قاصدکی شدی رها در هوای بی هوایی
بی هوایی اشک میشود
و می چکد بر جای ردپای تنهایی
دل را دلبری نیست
آه کشیده میشود تا انتهای چشمان بی فروغت


دستانت را به سوی خالق بودن صادقانه دراز کن
بگذار دستانت را گرم بفشارد
سر بر آستان حنانش قرار ده
بگذار اشکهایت را دانه دانه در آسمان قلبت ستاره کند
تا نور چشمانت شب های تنهایی ات را روشن کند
بگذار بی هوا، هوایت را داشته باشد تا همراه طوفان نشوی.

#صالحه_خدادادی

@EveDaughters