‍ 📌مقامِ مافوق انسانیِ دیکتاتور در حکومت‌های توتالیتر

حزب کمونیست، استالین را به شخصیتی خارق‌العاده با قدرت مافوق‌ انسانی بدل کرد و او را تا مقام خداوندی ارتقا داد، گمان می‌رفت که استالین همه‌چیز را می‌داند، پس می‌تواند به جای همه بیندیشد و تصمیم بگیرد. او به هر کاری توانا است و در اعمال و رفتار خود فارغ از هرگونه خطا و اشتباه. بذر این اعتقاد طی سالیان دراز در وجود مردم کاشته شد.

مقام به استالین قدرت عظیمی بخشید و این امکان را به او داد نه تنها از هرگونه انتقاد مصون بماند، بلکه از نفرین‌های مردمانی که قربانی ناکارآمدی حکومت وی می‌شدند هم در امان باشد. زیرا هیچ یک از مؤمنان حتی فکر لعن و نفرین به خداوند را در مقابل سیل، زلزله، طوفان، قحطی و...نمی‌کند.

استالین خود واژه‌ی دشمن خلق را برای نخستین بار ابداع کرد.(از این عبارت به عنوان این‌که مردم صاحبان قدرت هستند استفاده‌ می‌شد. پس هرگونه مخالفت و اعتراض نوعی دشمنی با مردم به حساب می‌آمد و زندان، اخراج، اعدام و مصادره‌‌ی اموال را در پی داشت.)این عنوان به خودی خود ضرورت هرگونه پاسخ‌گویی در مورد خطاهای سیاسی را هم منتفی کرده بود...سیاست همیشگی استالین القای ترس به توده‌های مردم و سپس کنترل آن‌ها با استفاده از ترساندنشان بود.

استالین کسانی را به گرد خود جمع کرده بود که فاقد آرمان‌های اجتماعی بودند و تنها به مقام و جایگاه خود می‌اندیشیدند، با این حال اما استالین همواره از اتحاد آنان بر ضد خویش بیم فراوان داشت به همین دلیل در وجود آنان آتش نفاق و کینه‌توزی را شعله‌ور می‌کرد، زیرا خادمانی که با یکدیگر رقابت دارند هرگز قادر به توطئه و سوء قصد بر علیه فرمانروای خویش نیستند.

📙استالین، ادوارد رادزینسکی، ترجمه‌ی آبتین گلکار


📍در سنگر آزادی
@InTheStrongholdOfLiberty