مثبت من

#تائو_ت_چینگ
#هفتادوهفتم

عملکرد تائو در جهان همچون کشیدن کمان است؛
دو سر کمان به پایین کشیده می‌شود و میانش بالا می‌آید؛
از زیاد کم می‌کند و به کم می‌بخشد.

آنان که سعی در تسلط دارند
و برای حفظ قدرت از زور استفاده می‌کنند
و خلاف جهت تائو حرکت می‌کنند،
از کسانی که چیزی ندارند می‌گیرند
و به کسانی که بیش از اندازه دارند، می‌دهند.

فرزانه بی‌وقفه می‌بخشد
زیرا آنچه دارد بی‌پایان است.
او بدون چشمداشت عمل می‌کند
و هرگز تصور نمی‌کند بهتر از دیگران است.

@kahrobi

زایش آگاهی و رشد روانی تنها یک خواستِ منطقی ، همراهی با یک جریانِ اجتماعی و یا غلیانِ احساسات و هیجاناتِ آنی نیست.بلکه آن از طریقِ فرصت هایی تکرار نشدنی ممکن می شودکه تجربهٔ آن تنها برای فردی میسر است که جسارتِ رو در رو شدن با پیام ها و نیازهای ژرفِ روان خود را داشته باشد.در واقع اولین باری که شاهدِ زایشِ نیازی از ژرفای قلبمان شدیم به جادهٔ هراس انگیز بلوغ روانی قدم نهاده ایم.

برگرفته از کتاب #هفت_من_منیت
نوشته #برزو_قادری

@kahrobi

اروین یالوم روانشناس مشهور، در حوزه روان‌شناسی و روان‌درمانی همیشه روی مفهوم مسئولیت تأکید زیادی می‌ورزد. او معتقد است در تمام مراحل روان‌درمانی باید از این مفهوم کمک گرفت. او معتقد است تا انسان به این واقعیت که مسئول مقدرات خویش است، واقف نشود نمی‌تواند زندگی غنی و ارضاکننده‌ای داشته باشد. در این دیدگاه ما مسئول عواطف، افکار، اعمال و به‌طور کلی همه‌چیزمان هستیم. طبق این نظر، کسی ما را عصبانی نمی‌کند، به او اجازه می‌دهیم که ما را عصبانی کند.
یالوم همیشه به خوبی مفاهیم فلسفی را با روانشناسی ترکیب می‌کند. در مطلب زیر هم با وام گرفتن از تفکر سارتر، به زیبایی مسئولیت وجودی را تشریح می‌کند.

در همین لحظه که در حال نوشتنم، در گوشه‌ی دیگری از جهان، انسان‌های زیادی گرسنه‌اند. اگر سارتر بود می‌گفت من در برابر این گرسنگی مسئولم. البته من اعتراض می‌کردم: من نمی‌دانم آنجا چه خبر است و برای تغییر وضع اسفبار موجود، کار چندانی از دستم برنمی‌آید. ولی سارتر می‌گفت این منم که انتخاب کرده‌ام بی‌خبر بمانم و به‌جای این‌که خود را درگیر این وضع اسفبار کنم، در این لحظه‌ی خاص فقط بنویسم. می‌توانستم فراخوانی بدهم و اعانه جمع کنم یا از طریق ارتباطی که در اصحاب رسانه دارم، توجه همگان را به وضع موجود جلب کنم، ولی انتخاب کرده‌ام که نادیده بگیرم. من در برابر آنچه می‌کنم و آنچه انتخاب می‌کنم نادیده بگیرم، مسئولم.

سارتر در اینجا مقصود اخلاقی ندارد: نمی‌گوید من باید رفتاری متفاوت داشته باشم، بلکه می‌گوید آنچه می‌کنم در حیطه مسئولیتم قرار دارد. بنیان گذاشتن خود و دنیای خود (به معنای مسئولیت در برابر آن) و نیز آگاهی از مسئولیت خویش، بصیرت عمیقاً ترس‌آوری است.

پیامدهای آن را در نظر بگیرید. هیچ‌چیز در جهان اهمیت نمی‌یابد مگر به‌واسطه فضیلتی که آفریننده‌اش برای آن قائل می‌شود. هیچ قانون، ارزش یا نظام اخلاقی وجود ندارد، هیچ مرجع بیرونی وجود ندارد، هیچ هدف برجسته‌ای برای گیتی مشخص نشده است. از دید سارتر، فرد به‌تنهایی آفریننده است. منظورش از جمله‌ی «انسان موجودی است که خدا طرح و پروژه اوست» هم همین است. تجربه هستی با این دیدگاه سردرگمی می‌آورد. هیچ‌چیز آن‌طور نیست که به نظر می‌آید. گویی زمین پر زیر پای انسان دهان باز می‌کند. درواقع، بی‌پایگی اصطلاح رایجی برای تجربه ذهنی آگاهی از مسئولیت است. بسیاری از فیلسوفان اگزیستانسیال، اضطراب بی‌پایگی را اضطراب بدوی نامیده‌اند: بنیادی‌ترین اضطراب، اضطرابی که حتی عمیق‌تر از اضطراب مرگ نفوذ می‌کند. درواقع بسیاری اضطراب مرگ را نمادی از اضطراب بی‌پایگی می‌دانند.

منبع:
کتاب: روان‌درمانی اگزیستانسیال

@kahrobi

اگر میخواهید چیزی را بدست آورید،
ابتدا آن را ببخشید. - تائو

وقتی تلاش میکنید با پلیدی مبارزه کنید، با آن پنجه در پنجه میشوید، و در نهایت شاید پیروز شوید، آنگاه شما پلیدی حتی بدتر از قبلی را پدیدار می کنید، همانند اکثر مبارزان انقلابی که اندکی خشونت (پلیدی) در انقلاب هایشان بود چنین کردند.

وقتی با خوکان کشتی می گیرید، گریزی نیست که شما هم داخل لجن های (زمین بازی) خوکان شده و هر چه بیشتر تقلا کنید، آلوده تر خواهید شد، در حالی که خوکان از لذت وصف ناشدنی شنا در لجن ها در کنش با شما لذت بیشتر از پیش می برند.

وقتی از مادر ترزا، یکی از مطرح ترین سمبل های صلح برای راهپیمایی علیه جنگ ویتنام دعوت کردند، او نپذیرفت و خواست هر وقت برای صلح راهپیمایی داشتند او را با خبر کنند. .

محمد مهدی کهربی
@kahrobi
#تائو

"هرچه وفادارانه‌تر به صدای درون خودمان گوش بسپاریم،بهتر می‌شنوید که در پیرامون و اطراف شما چه می‌گذرد."

#همدلی‌با‌خود
💬 داگ هامرشولد(دبیرکل اسبق سازمان ملل)
📗#زبانـبدونـخشونت
🖋#مارشالـرزنبرگ

@kahrobi

#کتاب_بخوانیم

قبل از آنکه متن را کامل مطالعه کنیم قدری بر این دو پرسش‌ تأمل کنیم:

1⃣ آیا شما مسئولیت احساسات خود را قبول می‌کنید؟
2⃣ آیا دیگران می‌توانند علت جریان یافتن احساسات خوب و بد در ما باشند؟
☘☘☘

#اپیکتتوس معتقد است مردم نه برا اثر وقایعی که برایشان اتفاق می‌افتد بلکه با نوع نگاه‌شان به آن وقایع مضطرب می‌شوند.
#مارشال_روزنبرگ در کتاب ارتباط بدون خشونت آورده است: آنچه دیگران انجام می‌دهند ممکن است تحریک کننده باشد. اما علت احساسات ما نیست.

👌 هنگامی که کسی به ما یک پیام منفی چه کلامی و چه غیرکلامی می‌دهد ما چهار گزینه برای دریافت آن داریم:

1⃣ یکی آنکه پس از شنیدن انتقاد و سرزنش آن را درست بدانیم. مثلا شخصی عصبانی است و می‌گوید "تو خودخواه‌ترین آدمی هستی که من دیده‌ام!" با #انتخاب گزینه سرزنش خود، عکس العمل احتمالی ما این است: "وای، من باید بیشتر حساس باشم!" قبول #قضاوت دیگری و سرزنش خود #عزت_نفس ما را کم می‌کند و به سمت #احساس_گناه، سرزنش و افسردگی سوق می‌دهد.

2⃣ گزینه‌ی دوم این است که گوینده را سرزنش کنیم. مثلا در جواب "تو خودخواه‌ترین آدمی هستی که من دیده‌ام!" ممکن است اعتراض کنیم که "تو حق نداری چنین چیزی بگویی! من همیشه نیازهای تو را نظر گرفته‌ام. خودخواه واقعی خود تو هستی". اگر با دریافت چنین پیامی گوینده را سرزنش کنیم احتمالا احساس #خشم می‌کنیم.

3⃣ گزینه‌ی سوم ما هنگام دریافت پیام منفی می‌تواند تابانیدن نور آگاهی بر احساست و نیازهای‌مان باشد. در این صورت پاسخ چنین خواهد بود: "وقتی می‌شنوم که تو می‌گویی من خودخواه‌ترین آدمی هستم که تو دیده‌ای آزرده می‌شوم برای اینکه نیاز دارم تلاشم برای در نظر گرفتن اولویت‌های تو مورد توجه‌ات قرار گیرد." با تمرکز بر نیاز و احساسات‌مان آگاه می‌شویم که #احساس_رنج فعلی ما از #نیاز برای برای تشخیص تلاش‌های قبلی ما نشات گرفته است.

4⃣ گزینه‌ی چهارم برای دریافت یک پیام منفی این است که نور اگاهی را بر احساسات و نیازهای فرد دیگر، آنچنان که در حال حاضر بیان می‌کند، بتابانیم. مثلا ممکن است ما بپرسیم: "آیا تو رنجیده‌ای چون نیاز داری به اولویت‌هایت توجه بیشتری شود؟"

✅ ما به جای آنکه دیگران را مسئول احساس‌های خود بدانیم و آنها را سرزنش کنیم با اذعان نیازها، امیال، انتظارات، ارزش‌ها، و افکارمان؛ خود را مسئول هر احساسی در خود می‌دانیم.

#کتاب ارتباط بدون خشونت، زبان زندگی. #نویسنده مارشال روزنبرگ. #مترجم کامران رحیمیان #انتشارات اختران

@kahrobi

یکی از خطاهای ما این است که درمانده و عاجز به زندگی ادامه دهیم.این تصور که شما با ارادهٔ خود نمی توانید چیزی را تغییر دهید،فکری باطل است.

#پارام_هانس_یوگاناندا

@kahrobi

من نیمه ی دوم زندگی ام را
در شکستن سنگها
نفوذ در دیوارها
فروشکستن درها
و کنار زدن موانعی گذرانده ام
که در نیمه ی اول زندگی
به دست خود
میان خویشتن و نور نهاده ام...

#اکتاویو_پاز
@kahrobi

انواع تنهایی از نگاه اروین یالوم
تنهایی بین‌فردی، تنهایی درون‌فردی و تنهایی وجودی

اروین یالوم روانشناس معروف علاقه خاصی به تعارضات و رنج‌های جدانشدنی زندگی دارد. او معتقد است برخی از آسیب‌ها صرفا به واسطه‌ی وجود داشتن و زنده بودن تجربه می‌شوند. او این رنج‌ها را به چهار دسته تقسیم می‌کند: مواجهه با مرگ، اضطراب ناشی از مسئولیت، تنها و پوچی. او معتقد است بشر در تمام تاریخ در حال دست و پنجه نرم کردن با این مسایل بوده است و در هر دوره‌ای انسان جواب متفاوتی به آنها داده است. همانطور که گفته شد تنهایی یکی از رنج‌های وجودی انسان بوده و هست. از ابتدای تولد تا لحظات پایانی زندگی همیشه این دغدغه با انسان همراه است. در متن زیر به انواع تنهایی از نگاه اروین یالوم پرداخته شده است.

تنهایی بین فردی
معمولاً به‌صورت جدا افتادگی و بی‌کسی تجربه می‌شود و به معنای دورافتادن از دیگران است. عوامل زیادی در آن دخیل است، مثل انزوای جغرافیایی، فقدان مهارت‌های اجتماعی مناسب، احساسات به‌شدت متضاد درباره‌ی صمیمیت یا یک سبک شخصیتی (اسکیزوئید، خودشیفته، استثمارگر یا قضاوت‌گر) که مانع تعامل اجتماعی راضی‌کننده است.

تنهایی درون‌فردی
فرایندی است که در آن، اجزای مختلف وجود فرد از هم فاصله می‌گیرند. بنابراین تنهایی درون‌فردی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد احساسات یا خواسته‌هایش را خفه می‌کند، بایدها و اجبارها را به‌جای آرزوهایش می‌پذیرد، به قضاوت خود بی‌اعتماد می‌شود یا استعدادهای خود را به‌دست فراموشی می‌سپارد.

تنهایی اگزیستانسیال یا تنهایی وجودی
افراد اغلب از دیگران و از اجزای خود جدا می‌افتند، ولی در عمق این جدا افتادگی‌ها، تنهایی اساسی‌تری وجود دارد که به هستی مربوط می‌شود، تنهایی‌ای که به‌رغم رضایت‌بخش‌ترین روابط با دیگران و به رغم خودشناسی و انسجام درونی تمام‌عیار، همچنان باقی است. تنهایی اگزیستانسیال به مغاکی اشاره دارد که میان انسان و هر موجودی دیگر دهان گشوده و پلی هم نمی‌توان بر آن زد. همچنین بر تنهایی‌ای اشاره دارد که بسیار بنیادی‌تر و ریشه‌ای‌تر است: جدایی میان فرد و دنیا.
جدایی از دنیا که عبارت درستی به نظر می‌رسد همچنان گنگ و مبهم است. یکی از مراجعانم تعریف روشنی از آن ارائه می‌کرد. هرگاه رابطه با یکی از افراد مهم زندگی‌اش به مخاطره می‌افتاد، دچار حملات دوره‌ای سراسیمگی می‌شد. وقتی تجربه‌اش را برایم توصیف می‌کرد، گفت: فیلم داستان وست‌ساید (کرانه‌ی غربی) رو یادت می‌آد؟ اونجایی که عاشق و معشوق همدیگرو می‌بینن و ناگهان هر چیز دیگه‌ای تو دنیا به شکل اسرارآمیزی محو می‌شه و اون دو تا مطلقاً با هم تنها می‌مونن؟ خب، این دقیقاً همون اتفاقی هست که توی این حملات برای من اتفاق می‌افته. فرقش آینه که جز من کسی باقی نمی‌مونه.

منبع:
کتاب: روان‌درمانی اگزیستانسیال
نویسنده: اروین یالوم
ترجمه: سپیده حبیب

@kahrobi

ده جمله به یادماندنی از جیم ران
(اسطوره رشد شخصی:)
1- آرزو نکن شرایط ساده تر بود، آرزو کن تو قوی تر بودی.آرزوی مشکلات کمتر نکن، آرزو کن مهارت های بیشتری داشته باشي . آرزوی چالش های کمتر نکن، آرزوی دانایی بیشتر
2- چالش رهبری در این است که قوی باشی، اما نه گستاخ، مهربان باشی، اما نه ضعیف، جسور باشی، اما نه موجب آزار دیگران، متفکر باش، اما نه تنبل، افتاده باش، اما نه کمرو ،سربلند باش، اما نه مغرور، شوخ طبع باش اما نه بدون ملاحظه
3- ور هر حال باید رنج یکی از این دو را تحمل کنیم:درد منظم بودن یا درد تاسف
4- روزها گران قیمت هستند. زمانیکه یک روز را خرج میکنید، یک روز کمتر برای خرج کردن دارید. پس مطمئن شوید که روزهایتان رابه درستی خرج میکنید
5- انضباط پل بین اهداف و دستاوردها هستند
6- اگر تمایل به ریسک های غیر متعارف ندارید، مجبور خواهید بود با متعارفها کنار بیایید
7- انگیزه چیزی است که به شما قدرت شروع را می دهد، عادت چیزی است که شما را در راه نگه می دارد
8- موفقیت چیزی جز تمرین روزمره چند نظم ساده نیست
9- به جمع های ساده نپیوندید، رشد نخواهید کرد، جایی بروید که انتظارات و خواست های عملکردی دارند
10- یاد بگیرید با چیزی که دارید خوشحال باشید و همزمان به دنبال تمام چیزهایی که میخواهید بروید
@kahrobi