سلام به روی ماه همگـی به ویژه باشعورای چنل..
بنده محمد حسین ام، نامزد لیلی خانوم خوشگل هستم.
اومدم یچیزیو روشن کنم براتون و واقعن نمیدونم چقد منو قبول دارید اما به مقدار کمش هم قانعم:)
اغلبتون میدونید که لیلی این اواخر بخشی از رابطه ی چند سالمون رو پابلیک کرده و خب قبل اینکه اقدام کنه بارها سعی کردم بهش بگم که قراره اذیت بشه، انتقاد بشه، و حتی گاهی موردتهاجم و قضاوت نابجای بقیه قرار بگیره اونم به هر دلیلی ، چون ادمای عقده ای نه تنها کم نمیشن بلکه روز به روز در تلاشن با تخریب بقیه سنگینی غم بدبختیشونو کمتر کنن..
من ولیلی قشنگ، 4ساله باهمیم و خارج از حیطه ی اغراق به معنای واقعی سرویس شدیم از چی؟ از دوری، خانواده های مذهبی و سخت گیر، کنکور، از اوضاع مالی نوسانی ، جامعه ی ایده ال گرا و عقيده پرست ووو..خیلی چیزا که تا قبل عقد مارو به لب جدایی میکشید و باز به خاطر حس واقعی و شناخت درستي که نسبت بهم داشتيم برميگردوند.. الانم که به نظر میاد بهم رسیدیم و از خیلیا خرشانس تریم باید بگم شما فقط ظاهر قضیه رو میبیند واقعیتش هنوزم دلتنگی هست ، فاصله هست، شرایط متغیر هست و به تازگی دخالتای خانواده و فامیل اضافه تر شده..
تنها خواسته ام اینکه چه تو رابطه هستید چه نه هر از گاهی بد نیست خودتونو جای طرف بذارید و بهش حق بدید از غمش بگه یا لحظات قشنگشو بدون ترس به اشتراک بذاره بدون ترس ابراز علاقه كنه و مث دوست يا رفيقي كه براتون عزيزه و خوبشو ميخاييد كنارش باشيد و الا ما چقد عمر داريم كه ميخايم صرف بدخواهي و كينه و تخريب اطرافيانمون كنيم؟؟ اصن ميارزه؟!
اجازه بدين روابط لانگ رو به عنوان شريف ترين صنف روابط معرفي كنم چون تو اين دوراني كه ادم نميتونه به اشنا يا اصن داداش خودش اعتماد كنه چقد سخته به ادمي ك فقط باهاش چند بار چت كرده و يه دور عكسشو ديده اطمينان كنه! وفادارش بمونه، منتظرش باشه، از دور حسرت ديدنشو تو دل داشته باشه،به اين ادما بايد اسكار صبورترين كائنات رو داد..و قدرشونو دونست نه كه دل پوسيده از دلتنگيشونو شكوند:)
شرمنده كه تومار شد اما اميدوارم يه روز با ديد بازتري قضاوتمون كنيد❤️
بنده محمد حسین ام، نامزد لیلی خانوم خوشگل هستم.
اومدم یچیزیو روشن کنم براتون و واقعن نمیدونم چقد منو قبول دارید اما به مقدار کمش هم قانعم:)
اغلبتون میدونید که لیلی این اواخر بخشی از رابطه ی چند سالمون رو پابلیک کرده و خب قبل اینکه اقدام کنه بارها سعی کردم بهش بگم که قراره اذیت بشه، انتقاد بشه، و حتی گاهی موردتهاجم و قضاوت نابجای بقیه قرار بگیره اونم به هر دلیلی ، چون ادمای عقده ای نه تنها کم نمیشن بلکه روز به روز در تلاشن با تخریب بقیه سنگینی غم بدبختیشونو کمتر کنن..
من ولیلی قشنگ، 4ساله باهمیم و خارج از حیطه ی اغراق به معنای واقعی سرویس شدیم از چی؟ از دوری، خانواده های مذهبی و سخت گیر، کنکور، از اوضاع مالی نوسانی ، جامعه ی ایده ال گرا و عقيده پرست ووو..خیلی چیزا که تا قبل عقد مارو به لب جدایی میکشید و باز به خاطر حس واقعی و شناخت درستي که نسبت بهم داشتيم برميگردوند.. الانم که به نظر میاد بهم رسیدیم و از خیلیا خرشانس تریم باید بگم شما فقط ظاهر قضیه رو میبیند واقعیتش هنوزم دلتنگی هست ، فاصله هست، شرایط متغیر هست و به تازگی دخالتای خانواده و فامیل اضافه تر شده..
تنها خواسته ام اینکه چه تو رابطه هستید چه نه هر از گاهی بد نیست خودتونو جای طرف بذارید و بهش حق بدید از غمش بگه یا لحظات قشنگشو بدون ترس به اشتراک بذاره بدون ترس ابراز علاقه كنه و مث دوست يا رفيقي كه براتون عزيزه و خوبشو ميخاييد كنارش باشيد و الا ما چقد عمر داريم كه ميخايم صرف بدخواهي و كينه و تخريب اطرافيانمون كنيم؟؟ اصن ميارزه؟!
اجازه بدين روابط لانگ رو به عنوان شريف ترين صنف روابط معرفي كنم چون تو اين دوراني كه ادم نميتونه به اشنا يا اصن داداش خودش اعتماد كنه چقد سخته به ادمي ك فقط باهاش چند بار چت كرده و يه دور عكسشو ديده اطمينان كنه! وفادارش بمونه، منتظرش باشه، از دور حسرت ديدنشو تو دل داشته باشه،به اين ادما بايد اسكار صبورترين كائنات رو داد..و قدرشونو دونست نه كه دل پوسيده از دلتنگيشونو شكوند:)
شرمنده كه تومار شد اما اميدوارم يه روز با ديد بازتري قضاوتمون كنيد❤️