مرصاد می‌گوید:«به خاطر اینکه تعداد دانش‌آموزان کم و فضای مدرسه محدود است، همه بچه‌ها را در یک کلاس می‌نشانم.

دانش‌آموزان خیلی با استعداد هستند. من دانش‌آموز اول ابتدایی دارم که باید دستخط‌ش را ببینید. خط او از یک خوشنویس هم قشنگ‌تر است.

به گفته‌ی این معلم خانواده‌ها به خاطر نداشتن آب از این روستا مهاجرت می‌‌کنند. یکی از آنها پریا شاگر کلاس سوم مرصاد ب.د که به گفته او وقتی از روی کتاب فارسی می‌خواند، آنقدر زیبا و دقیق و مسلط و شیوا می‌خواند که من نمی‌توانستم مثل او بخوانم.

معلم روستا می‌گوید که روستا آب ندارد، سوپرمارکت و امکاناتی ندارد، در خانه‌ها تلویزیون نیست بنابراین بچه‌ها وسیله بازی یا سرگرمی ندارند. مشکل اصلی اما همان بی‌آبی است. من واقعاً نمی‌دانم اهالی روستا آب‌شان را چطور تأمین می‌کنند. این روستا به حال خودش رها شده و کسی به آن کاری ندارد. وقتی از بچه‌ها می‌پرسیدم چطور حمام می‌روید، با خجالت به من پاسخ می‌دادند: «با آفتابه!» روستایی که ۴۰ دقیقه با شهر فاصله دارد، آب ندارد. در مدرسه هم فقط با آبی که هرروز برایشان می‌برم دستشویی می‌روند. بعضی بچه‌ها هم به خانه‌شان می‌روند و برمی‌گردند.

#کم_آبی #خشکسالی #روستا #آب #مدرسه #ایران