🔴 انگاره های نظام های ایدئولوژیک
✍️ مرضیه حاجی هاشمی
🗒️ ظهور مدرنیته همراه بود با یکسان انگاری هایی که همه چیز و همه کس را در قالب های از پیش تعیین شده ای تعریف می کرد و در آن فردیت ها به رسمیت شناخته نمی‌شد. لباس‌های متحدالشکل، رنگ های مشخص و سبک های معینی از مصرف غذا، تفکر، ذائقه زیبایی شناختی و هنر، موسیقی و ...
⬅️ در این پارادایم، ایدئولوژی‌هایی سربرآوردند که تعیین‌کننده اندیشه، سیاست، اقتصاد، فرهنگ و باورها بودند.
بعد از سیطره کامل مدرنیته و پیامدهای مثبت و منفی آن و سال‌ها استیلای ایدئولوژی های حکومتی و نادیده انگاری تفاوت های بومی، محلی، قومی، مذهبی، نژادی، فردی و روانشناختی و ... گویی بشریت خود بر این انجماد قالب‌ها شورید و پست‌مدرن، رخ نمود تا این تفاوت‌ها دیده شود و به بهانه یکسان سازی ها، سال ها سرکوب قانونی بر آن اعمال نشود که البته این پارادایم نیز خود مشکلاتی را برای بشریت به ارمغان آورد.
⬅️ در نظام های ایدئولوژیک از سویی احزاب و گروه های متعدد به رسمیت شناخته نمی شوند و از سوی دیگر از همه افراد کنشهای سیاسی- اجتماعی یکسان و تبعیت در چارچوب ایدئولوژی‌ها انتظار می‌رود و چنین انگاشته می‌شود که همه در منطق صفر و یک، سیاه و سفید و خوب و بد، تابع بایدها و نبایدهای آن نظام هستند.
⬅️ افراد یک جامعه ویژگی‌های کاملاً متفاوتی دارند و به همین دلیل است که گروه ها و جریان های متنوعی را تشکیل می دهند. افراد در مواجهه با پدیده های مختلف کنش های متفاوتی از خود بروز می‌دهند، ممکن است، افرادی بسته به ضریب هوشی، ویژگی های روانشناختی، نظام اعتقادی و معرفت شناختی، بسترهای تربیتی و آموزشی، زمینه‌های فرهنگی و ادراکی و ... در مواجهه با امور مختلف، بسیار زود متقاعد شوند و افرادی نیاز به استدلال های قوی تری برای اقناع داشته باشد، افرادی شاخصه محافظه کاری و منفعت‌طلبی آنها بارزتر باشد و سکوت را بر اعتراض ترجیح دهند و افرادی صریح تر و اهل اعتراض یا انتقاد باشد، عده ای هزینه کمی برای اعتراض بدهند و عده ای هزینه‌های بیشتری صرف کنند، برخی آرمان هایی دارند که در راه آن جان خود را نیز از دست می‌دهند و عده‌ای عافیت طلبند، عده‌ای مجیزگوی و بله قربان گو هستند و عده ای این خصیصه را ننگ بزرگی برای خود می‌دانند. برخی در راه ایدئولوژی باورمندانه هستی خود را فدا می کنند و برخی باوری کمتر دارند یا هیچ باوری بدان ندارند.
⬅️ انگاره های نظام های ایدئولوژیک از همه می‌خواهند با یک استدلال متقاعد شوند، شیفته و خودباخته در برابر رهبران و مطیع آنها باشند، اعتراض و انتقاد مطابق این انگاره ها جرم محسوب می‌شود و آرمانگرایی فقط و فقط در مسیر اهداف این نظام‌ها مشروع است.
اینگونه نظام‌ها هیچگونه انطباقی با عصر فرا اطلاعات ندارد، عصری که مبتنی بر سرعت انتقال و انتشار داده هاست و جامعه در معرض عرضه فکت ها و استدلال های متنوع و ارتباطات وسیع و تبادل افکار و اندیشه‌های کاملاً متفاوت و حتی متضاد است.
⬅️ این جوامع، فردمحور و متکثر می شود و بخش عمده‌ای از جامعه در چارچوب بسته نظام های ایدئولوژیک قرار نمی گیرند و به دلیل عدم رشد جامعه مدنی در آن ها و سرکوب رهبران میانی در یکسان انگاری ها که منتهی به رهاشدگی جامعه در بمباران اطلاعات می‌شود، کنش های جمعی آنها غیرقابل پیش بینی و غیر منتظره خواهد بود.
@M_Hajihashemi_iran1
✍️ مرضیه حاجی هاشمی
🗒️ ظهور مدرنیته همراه بود با یکسان انگاری هایی که همه چیز و همه کس را در قالب های از پیش تعیین شده ای تعریف می کرد و در آن فردیت ها به رسمیت شناخته نمی‌شد. لباس‌های متحدالشکل، رنگ های مشخص و سبک های معینی از مصرف غذا، تفکر، ذائقه زیبایی شناختی و هنر، موسیقی و ...
⬅️ در این پارادایم، ایدئولوژی‌هایی سربرآوردند که تعیین‌کننده اندیشه، سیاست، اقتصاد، فرهنگ و باورها بودند.
بعد از سیطره کامل مدرنیته و پیامدهای مثبت و منفی آن و سال‌ها استیلای ایدئولوژی های حکومتی و نادیده انگاری تفاوت های بومی، محلی، قومی، مذهبی، نژادی، فردی و روانشناختی و ... گویی بشریت خود بر این انجماد قالب‌ها شورید و پست‌مدرن، رخ نمود تا این تفاوت‌ها دیده شود و به بهانه یکسان سازی ها، سال ها سرکوب قانونی بر آن اعمال نشود که البته این پارادایم نیز خود مشکلاتی را برای بشریت به ارمغان آورد.
⬅️ در نظام های ایدئولوژیک از سویی احزاب و گروه های متعدد به رسمیت شناخته نمی شوند و از سوی دیگر از همه افراد کنشهای سیاسی- اجتماعی یکسان و تبعیت در چارچوب ایدئولوژی‌ها انتظار می‌رود و چنین انگاشته می‌شود که همه در منطق صفر و یک، سیاه و سفید و خوب و بد، تابع بایدها و نبایدهای آن نظام هستند.
⬅️ افراد یک جامعه ویژگی‌های کاملاً متفاوتی دارند و به همین دلیل است که گروه ها و جریان های متنوعی را تشکیل می دهند. افراد در مواجهه با پدیده های مختلف کنش های متفاوتی از خود بروز می‌دهند، ممکن است، افرادی بسته به ضریب هوشی، ویژگی های روانشناختی، نظام اعتقادی و معرفت شناختی، بسترهای تربیتی و آموزشی، زمینه‌های فرهنگی و ادراکی و ... در مواجهه با امور مختلف، بسیار زود متقاعد شوند و افرادی نیاز به استدلال های قوی تری برای اقناع داشته باشد، افرادی شاخصه محافظه کاری و منفعت‌طلبی آنها بارزتر باشد و سکوت را بر اعتراض ترجیح دهند و افرادی صریح تر و اهل اعتراض یا انتقاد باشد، عده ای هزینه کمی برای اعتراض بدهند و عده ای هزینه‌های بیشتری صرف کنند، برخی آرمان هایی دارند که در راه آن جان خود را نیز از دست می‌دهند و عده‌ای عافیت طلبند، عده‌ای مجیزگوی و بله قربان گو هستند و عده ای این خصیصه را ننگ بزرگی برای خود می‌دانند. برخی در راه ایدئولوژی باورمندانه هستی خود را فدا می کنند و برخی باوری کمتر دارند یا هیچ باوری بدان ندارند.
⬅️ انگاره های نظام های ایدئولوژیک از همه می‌خواهند با یک استدلال متقاعد شوند، شیفته و خودباخته در برابر رهبران و مطیع آنها باشند، اعتراض و انتقاد مطابق این انگاره ها جرم محسوب می‌شود و آرمانگرایی فقط و فقط در مسیر اهداف این نظام‌ها مشروع است.
اینگونه نظام‌ها هیچگونه انطباقی با عصر فرا اطلاعات ندارد، عصری که مبتنی بر سرعت انتقال و انتشار داده هاست و جامعه در معرض عرضه فکت ها و استدلال های متنوع و ارتباطات وسیع و تبادل افکار و اندیشه‌های کاملاً متفاوت و حتی متضاد است.
⬅️ این جوامع، فردمحور و متکثر می شود و بخش عمده‌ای از جامعه در چارچوب بسته نظام های ایدئولوژیک قرار نمی گیرند و به دلیل عدم رشد جامعه مدنی در آن ها و سرکوب رهبران میانی در یکسان انگاری ها که منتهی به رهاشدگی جامعه در بمباران اطلاعات می‌شود، کنش های جمعی آنها غیرقابل پیش بینی و غیر منتظره خواهد بود.
@M_Hajihashemi_iran1