🔴 آقای احمدی نژاد! مادر بحران های امروز کشور شمائید
چه کسی سیاست خارجی را از ریل تنش زدایی خارج کرد؟
✍️ مرضیه حاجی هاشمی
🗒️ محمود احمدی نژاد، رئیس دولت نهم و دهم، در حالی دولت را به دست گرفت که در دولت هشتم برای اجرایی شدن سند چشمانداز ۲٠ ساله، قانون برنامه توسعه چهارم تدوین و در بهمن ۸۳ در مجلس تصویب شده بود. اصولی نیز در این برنامه در ارتباط با سیاست خارجی بود که ادامه مسیر ۱۶ ساله دیپلماسی خروج از انزوا و تنش زدایی را ریل گذاری کرد.
⬅️ مهمترین این اصول شامل:
اصل ۲۸- ثبات در سیاست خارجی بر اساس قانون اساسی و رعایت عزت، حکمت و مصلحت و تقویت روابط خارجی؛
اصل 30- تحکیم روابط با جهان اسلام و ارائه تصویری روشن از انقلاب اسلامی و تبیین دستاوردها و تجربیات سیاسی، فرهنگی و اقتصادی جمهوری اسلامی و معرفی فرهنگ غنی و هنر و تمدن ایرانی و مردمسالاری دینی؛
اصل ۳۱- تلاش برای تبدیل مجموعه کشورهای اسلامی و کشورهای دولت منطقه به یک قدرت منطقهای اقتصادی، علمی و فناوری و صنعتی؛
اصلی ۳۲- تقویت و تسهیل حضور فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در مجامع جهانی و سازمانهای فرهنگی بین المللی؛
اصلی ۳۳- تقویت هویت اسلامی و ایرانی ایرانیان خارج از کشور، کمک به ترویج زبان فارسی در میان آنان حمایت از حقوق آنان و تسهیل مشارکت آنان در توسعه ملی.
⬅️ احمدی نژاد آرام آرام در دو دوره ریاست جمهوری خود، دیپلماسی تنش زدای کشور را از مسیری که دولت هشتم ریل گذاری کرده بود، خارج نمود و حتی کنش های سیاست خارجی این دوره، نه تنها شاهدی بر اجرایی نکردن قانون برنامه توسعه چهارم بود که در مواردی، نقض آشکار این قانون نیز محسوب می شد.
⬅️ برخی از این کنش ها شامل:
۱- تعلیق کلیه همکاریهای داوطلبانه هستهای با نهادهای بین المللی که موجب صدور چندین قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد و تحریم های شدید اقتصادی علیه ایران شد؛
۲- تاکید رسمی در مجامع بینالمللی بر محو رژیم اسرائیل که به عنوان یک دیپلماسی رسمی، از سوی کشورهای دیگر تلقی شد و زمینه را برای ایران هراسی و شیعه هراسی و تنش های بعدی با کشورهای منطقه فراهم ساخت؛
۳- گسترش روابط با کشورهای آمریکای مرکزی و آمریکای لاتین مخالفت آمریکا که «تعامل سازنده و مؤثر» بین المللی مورد نظر قانون برنامه توسعه چهارم را تحت الشعاع قرار می داد؛
۴- حضور فعالانه در کنفرانس سران سازمان همکاری شانگهای و تقاضای تبدیل وضعیت ایران از یک عضو ناظر به یک عضو دائم؛
۵- اتخاذ سیاست نگاه به شرق در سیاست خارجی از جمله چین و روسیه و شکلگیری عدم موازنه در روابط و همکاری های بین المللی به نفع این کشورها در دیپلماسی ایران؛
۶- به طور کلی افزایش تأثیرپذیری رویکردهای سیاست خارجی از ضرورتهای ایدئولوژیک بیش از تحولات محیط بین المللی؛
۷- حمایت علنی از نهضت ها و جنبشهای آزادیبخش در لبنان و فلسطین و صحبت رسمی از آن در مجامع بینالمللی توسط رئیس جمهور.
⬅️ دیپلماسی تشنج آفرینی این دوره، کشور را تا آستانه وضعیتی مشابه وضعیت اواخر عمر حکومت صدام در عراق پیش برد و میراث شومی را برای دولت بعدی بر جای گذاشت که تمام همت خویش را مصروف خروج ایران از آن بحران و شرایط بغرنج تحمیل شده بر مردم نمود که حاصل آن برجام و کنترل تورم افسارگسیخته به جا مانده از دولت احمدی نژاد بود.
⬅️ اگر نبود آن سیاست های غلط و نابخردانه، نه هزینه های ویرانگر و فسادهای ناشی از دور زدن تحریم ها بر کشور تحمیل می شد، نه عرصه دیپلماسی در منطقه به طور کامل به میدان واگذار میشد و روابط حسنه با کشورهای عرب منطقه، تیره و تار و منجر به هم پیمانی آنها با اسرائیل میشد و نه برجامی متولد میشد که نقض آن توسط همتای احمدی نژاد! منجر به بازگشت شرایط طاقت فرسای دوران پیشابرجام حتی شدیدتر از آن شود؛ لذا
آقای احمدی نژاد! شما مادر بحران های امروز کشورید، خود را سوار بر ضعف حافظه تاریخی برخی از مردم رنجورمان، منجی و رهایی بخش این ملت معرفی نکنید!
@M_Hajihashemi_iran1
چه کسی سیاست خارجی را از ریل تنش زدایی خارج کرد؟
✍️ مرضیه حاجی هاشمی
🗒️ محمود احمدی نژاد، رئیس دولت نهم و دهم، در حالی دولت را به دست گرفت که در دولت هشتم برای اجرایی شدن سند چشمانداز ۲٠ ساله، قانون برنامه توسعه چهارم تدوین و در بهمن ۸۳ در مجلس تصویب شده بود. اصولی نیز در این برنامه در ارتباط با سیاست خارجی بود که ادامه مسیر ۱۶ ساله دیپلماسی خروج از انزوا و تنش زدایی را ریل گذاری کرد.
⬅️ مهمترین این اصول شامل:
اصل ۲۸- ثبات در سیاست خارجی بر اساس قانون اساسی و رعایت عزت، حکمت و مصلحت و تقویت روابط خارجی؛
اصل 30- تحکیم روابط با جهان اسلام و ارائه تصویری روشن از انقلاب اسلامی و تبیین دستاوردها و تجربیات سیاسی، فرهنگی و اقتصادی جمهوری اسلامی و معرفی فرهنگ غنی و هنر و تمدن ایرانی و مردمسالاری دینی؛
اصل ۳۱- تلاش برای تبدیل مجموعه کشورهای اسلامی و کشورهای دولت منطقه به یک قدرت منطقهای اقتصادی، علمی و فناوری و صنعتی؛
اصلی ۳۲- تقویت و تسهیل حضور فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در مجامع جهانی و سازمانهای فرهنگی بین المللی؛
اصلی ۳۳- تقویت هویت اسلامی و ایرانی ایرانیان خارج از کشور، کمک به ترویج زبان فارسی در میان آنان حمایت از حقوق آنان و تسهیل مشارکت آنان در توسعه ملی.
⬅️ احمدی نژاد آرام آرام در دو دوره ریاست جمهوری خود، دیپلماسی تنش زدای کشور را از مسیری که دولت هشتم ریل گذاری کرده بود، خارج نمود و حتی کنش های سیاست خارجی این دوره، نه تنها شاهدی بر اجرایی نکردن قانون برنامه توسعه چهارم بود که در مواردی، نقض آشکار این قانون نیز محسوب می شد.
⬅️ برخی از این کنش ها شامل:
۱- تعلیق کلیه همکاریهای داوطلبانه هستهای با نهادهای بین المللی که موجب صدور چندین قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد و تحریم های شدید اقتصادی علیه ایران شد؛
۲- تاکید رسمی در مجامع بینالمللی بر محو رژیم اسرائیل که به عنوان یک دیپلماسی رسمی، از سوی کشورهای دیگر تلقی شد و زمینه را برای ایران هراسی و شیعه هراسی و تنش های بعدی با کشورهای منطقه فراهم ساخت؛
۳- گسترش روابط با کشورهای آمریکای مرکزی و آمریکای لاتین مخالفت آمریکا که «تعامل سازنده و مؤثر» بین المللی مورد نظر قانون برنامه توسعه چهارم را تحت الشعاع قرار می داد؛
۴- حضور فعالانه در کنفرانس سران سازمان همکاری شانگهای و تقاضای تبدیل وضعیت ایران از یک عضو ناظر به یک عضو دائم؛
۵- اتخاذ سیاست نگاه به شرق در سیاست خارجی از جمله چین و روسیه و شکلگیری عدم موازنه در روابط و همکاری های بین المللی به نفع این کشورها در دیپلماسی ایران؛
۶- به طور کلی افزایش تأثیرپذیری رویکردهای سیاست خارجی از ضرورتهای ایدئولوژیک بیش از تحولات محیط بین المللی؛
۷- حمایت علنی از نهضت ها و جنبشهای آزادیبخش در لبنان و فلسطین و صحبت رسمی از آن در مجامع بینالمللی توسط رئیس جمهور.
⬅️ دیپلماسی تشنج آفرینی این دوره، کشور را تا آستانه وضعیتی مشابه وضعیت اواخر عمر حکومت صدام در عراق پیش برد و میراث شومی را برای دولت بعدی بر جای گذاشت که تمام همت خویش را مصروف خروج ایران از آن بحران و شرایط بغرنج تحمیل شده بر مردم نمود که حاصل آن برجام و کنترل تورم افسارگسیخته به جا مانده از دولت احمدی نژاد بود.
⬅️ اگر نبود آن سیاست های غلط و نابخردانه، نه هزینه های ویرانگر و فسادهای ناشی از دور زدن تحریم ها بر کشور تحمیل می شد، نه عرصه دیپلماسی در منطقه به طور کامل به میدان واگذار میشد و روابط حسنه با کشورهای عرب منطقه، تیره و تار و منجر به هم پیمانی آنها با اسرائیل میشد و نه برجامی متولد میشد که نقض آن توسط همتای احمدی نژاد! منجر به بازگشت شرایط طاقت فرسای دوران پیشابرجام حتی شدیدتر از آن شود؛ لذا
آقای احمدی نژاد! شما مادر بحران های امروز کشورید، خود را سوار بر ضعف حافظه تاریخی برخی از مردم رنجورمان، منجی و رهایی بخش این ملت معرفی نکنید!
@M_Hajihashemi_iran1