نن مې د مطالعې لپاره د مولانا اکبر شاه نجیب ابادي کتاب (د اسلام تاریخ) له انوارۍ څخه ښکته کړ، د سر خبرو په لوستلو کې مې د استاد محمد شریف رحماني لیکنه ولوسته، چې په یو ځای کې یې لیکلي و(کله چې حضرت ابوبکر صدیق ؓ خلیـfـه شو، نو ژړل یې چې کاشکې زه د وښو ډکی وای کاشکې زه د دې مسئولیت په مقابل کې یو مارغه وای، چې په اخرت کې د حضرت محمد ﷺ د امت ځواب ورکول زما پر غاړه نه وای).
په بل ځای کې لیکي ( اMیرالمؤmنین حضرت علي ؓ د خپل خلاfـت په دوره کې خپله ګیره په لاس کې نیولی ژړل یې او بیا یې ویل: ای دنیا ما تاته طلاق درکړی، زما څخه لری اوسه ستا پیل خوږ او انجام دی حسرت او نا امیدي ده).
ماته مې خپل اوسنی حالت سترګو ته ودرید، چې موږ ته ګوره، یو مسئولیت او دندې د سپارولو سره په ورځو او میاشتو یو بل ته مبارکیاني ورکوو او دا سوچ نه کوو، چې ایا دا مسئولیت زه په سم ډول اجرا کولی شم، ایا زه د دې دندې لایق یم، ایا زه د دې مسئولیت ځواب په اخرت کې ورکولی شم...
بس زموږ هسې دعوې دي چې کوو یې، نور خو موږ له صفر سره ضرب یو.
#کاپي
په بل ځای کې لیکي ( اMیرالمؤmنین حضرت علي ؓ د خپل خلاfـت په دوره کې خپله ګیره په لاس کې نیولی ژړل یې او بیا یې ویل: ای دنیا ما تاته طلاق درکړی، زما څخه لری اوسه ستا پیل خوږ او انجام دی حسرت او نا امیدي ده).
ماته مې خپل اوسنی حالت سترګو ته ودرید، چې موږ ته ګوره، یو مسئولیت او دندې د سپارولو سره په ورځو او میاشتو یو بل ته مبارکیاني ورکوو او دا سوچ نه کوو، چې ایا دا مسئولیت زه په سم ډول اجرا کولی شم، ایا زه د دې دندې لایق یم، ایا زه د دې مسئولیت ځواب په اخرت کې ورکولی شم...
بس زموږ هسې دعوې دي چې کوو یې، نور خو موږ له صفر سره ضرب یو.
#کاپي
#داندونو_ډګړ